نخستين قرعه استيضاح در مجلس دهم به نام «علي ربيعي» وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي رقم خورد. محمدعلي وكيلي، نماينده تهران به همراه تعدادي از نمايندگان در تكاپوي جمع‌آوري امضا براي طرح استيضاح اين وزير كابينه تدبير و اميد هستند.

وضعیت جمعیتی کشورمان به سمتی می‌رود که با کاهش موالید در کشور، شاهد کاهش جوانان و افزایش سالمندی خواهیم بود. این وضعیت جمعیتی کم‌کم اثرات خود را در مسائل آموزشی نیز نشان می‌دهد

آوای رودکوف:لیست اصلاح‌طلبان موسوم به لیست امید امروز در حالی کامل شد که حزب اعتدال و توسعه در بیش از 10 حوزه انتخابیه از نامزد‌های دیگری حمایت کرده است.

اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در مرحله اول انتخابات به سهم نسبتا برابری از کرسی‌های مجلس رسیده‌اند و تلاش می‌کنند با جذب مستقل‌ها در فراکسیون بندی مجلس دهم اکثریت را داشته باشند.

آوای رودکوف:سخنگوی کمیته هفت نفره اصولگرایان از دیدار اعضای این کمیته با رئیس مجلس در فردا صبح خبر داد.

آوای رودکوف: صادق زیباکلام می گوید: مجلسی که لاریجانی در راس آن قرار بگیرد کارایی، نفود و قدرتش خیلی بیشتر از مجلسی است که عارف در راس آن قرار گیرد. شاید از صریح گویی و رک گویی همیشگی او باشد که می گوید «من صادق زیباکلام؛ فرزند مرحوم محمدباقر زیباکلام و نوه مرحوم آشیخ علی مرکب ساز کوچک ترین رابطه سازمانی، تشکیلاتی و حزبی با اصلاح‌طلبان ندارم. این یک واقعیت است.» به گزارش خبرآنلاین «صادق زیباکلام» چهره سیاسی نزدیک به جریان چپ سیاسی کشور که خودش معترف است برخی اظهاراتش به مذاق هم طیفان اصلاح طلبش خوش نمی آیند و در مقابل رقبای اصولگرا از آن استقبال می کند. وی در گفتگویی نوروزی با روزنامه آرمان گریزی به انتخابات مجلس دهم زده است، او که می‌گوید در خواب هم نمی دیده انتخابات تهران با چنین نتیجه‌ای به پایان برسد معتقد است اصلاح طلبان با موفقیتی که به دست آورده اند باید در ادامه مسیر از ریاست علی لاریجانی در مجلس دهم حمایت کنند. بنا به گفته زیباکلام رای دادن به ریاست عارف در مجلس دهم ادامه همان اشتباهی است که تندروهای اصلاح طلب در مجلس ششم دنبال کردند. این استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران که بعد از ردصلاحیت چهره های شاخص اصلاح طلب بحث لیست ائتلافی اصلاح طلبان با میانه روهای اصولگرا را مطرح ساخته بود هنوز هم براین اعتقاد است که اگر ناطق به میدان انتخابات وارد می‌شد اصلاح طلبان باید از سرلیستی او حمایت می‌کردند نه سرلیستی عارف. بنا به گفته زیباکلام نقوذ و قدرت مجلسی که لاریجانی رییس آن است بسیار بیشتر از مجلسی است که عارف رییس شود، او می‌گوید عارف می تواند ابوترابی مجلس دهم شود. اهم اظهارات صادق زیباکلام در گفتگو با ویژه نامه نوروزی روزنامه آرمان را در ادامه بخوانید؛ *خیلی ها توی این دو سه هفته بعد از انتخابات به من می‌گفتند که ما نمی‌خواستیم رای بدهیم اما کلیپ‌های شما بویژه کلیپ آخرتان مجاب مان کرد که برویم و رای بدهیم. من بهشون می گم ممکن است پشیمون بشن ممکن هم هست که نشن فقط خدا از آینده خبر دارد. بهشون میگم کار درست این بود که در انتخابات شرکت کردند و نگذاشتند داستان مجلس نهم تکرار شود که تندروها با 5 یا 10 درصد آرا به مجلس راه یابند. *متاسفانه جایگاه مجلس به شدت تنزل پیدا کرده است، انگار نه انگار که مجلس در راس امور است. مجالس هفتم، هشتم و نهم یکی از دیگری ساکت تر و مطیع تر بودند. در طول هشت سالی که آقای احمدی نژاد رییس جمهور بود مجالس هشتم و نهم حتی یکبار هم درباره برنامه هسته‌ای پرسش و دخالتی نکردند. در طول قریب به 6 سالی که دکتر جلیلی با 5+1 و خانم اشتون مذاکره می‌کردند مجلس هشتم و نهم حتی یکبار هم از ایشان نخواستند که به مجلس درباره مذاکرات توضیحی بدهد. *من صادق زیباکلام؛ فرزند مرحوم محمدباقر زیباکلام و نوه مرحوم آشیخ علی مرکب ساز کوچک ترین رابطه سازمانی، تشکیلاتی، حزبی یا به هیچ شکل و صورت دیگری با هیچ یک از چهره‌ها و شخصیتهای سیاسی و اجتماعی اعم از اصلاح طلب یا اصولگرا ندارم. نه در گذشته داشته ام و نه امروز دارم. خیلی‌ها این را باور نمی کنند که من هیچ رابطه‌ای با اصلاح‌طلبان ندارم اما این یک واقعیته. من با هیچ کدام از رهبران اصلاح‌طلب رابطه ای ندارم. *اصلاح‌طلبی و اصلاح طلبان که یک اداره و سازمان نیست که سلسله مراتب داشته باشد.اصلاح طلبی یک گفتمان است. یک جریان سیاسی است. جامعه مثل یک موجود زنده خودش دارای اراده و داوری است. خودش به این نقطه می رسد که چه کسی را اصلاح‌طلب بداند و چه کسی را اصلاح طلب نداند. رییس دولت اصلاحات هیچ گاه نگفته که من یک اصلاح طلب هستم، آیت‌الله هاشمی هم همینطور. اما بدنه اجتماعی و طرفداران اصلاحات از آنها حرف شنوی دارند. *رسانه های فارسی زبان در معرفی من می گویند نزدیک به جریان اصلاح طلبی، یا اصولگرایان من را اصلاح طلب معرفی می‌کنند. بعضا مواضع خیلی صریحی را بیان می‌کنم که ممکن است برخی از اصلاح طلبان دوست نداشته باشند اما اصولگرایان خوششان می‌آیند و می‌گویند این حرف را خود اصلاح طلبان اعلام کرده‌اند. *من هنوز هم معتقدم اگر ناطق نوری در انتخابات شرکت کرده بود اصلاح طلبان بایستی ایشان را سرلیست خود در تهران قرار می‌دادند. اما این سخن خوشایند اطرافیان دکتر عارف قرار نگرفت و واکنش نشان دادند. من هم پاسخ دادم که چرا فکر می‌کنید مواضع آقای عارف خیلی اصلاح طلبانه است؟ ایشان چند بار درباره محصورین صحبت کرده‌اند؟ ممکن است با اطرافیان ایشان درباره ریاست مجلس دهم هم این اختلاف و مشکل را پیدا کنم. *اعتقاد دارم که نمایندگانی که با لیست شورای ائتلاف اصلاح طلبان رای آورده‌اند باید برای ریاست مجلس دهم به ریاست علی لاریجانی رای دهند. *اینکه عارف رییس مجلس دهم شود همان اشتباهی است که اصلاح‌طلبان تندرو در مجلس ششم انجام دادند. بی‌مهری و بی‌حرمتی آنها به آقای هاشمی سبب شد که ایشان عطای آن مجلس را به لقایش ببخشد. اگر ایشان وارد مجلس شده بود و بر کرسی ریاست تکیه می‌زد قطعا کارایی مجلس ششم خیلی خیلی بیشتر از کارایی مجلس ششم به ریاست آقای شیخ مهدی کروبی می شد. *مجلسی که لاریجانی در راس آن قرار بگیرد کارایی، نفود و قدرتش خیلی بیشتر از مجلسی است که عارف در راس آن قرار گیرد. اصولگرایان به مجلسی که عارف رییس آن باشد اجازه نمی‌دهند که حتی نیم میلیمتر در جهت دموکراسی و آزادی گام بردارد. *در مجلس دهم عارف می تواند به جای ابوترابی فرد نایب رییس مجلس دهم باشد و کاظم جلالی هم بر کرسی نایب رییسی دوم بنشیند. وانگهی عارف می‌تواند به کمک نمایندگان مستقل و میانه‌رو که جدیدا وارد مجلس شده‌اند یک فراکسیون نیرومند دموکراسی خواه به وجود آورد و بدون ایجاد احساس رقابت و درگیری با علی لاریجانی دموکراسی را در سطح کشور تقویت کند. *در خواب هم نمی‌دیدم که نتایج انتخابات هفتم اسفند اینگونه رقم بخورد. یعنی اگر شما به من می‌گفتید حتی یکی از افراد لیست اصولگرایان به مجلس راه نخواهد یافت و تمام سی نفر منتخب تهران از اصلاح طلبان انتخاب می‌شوند من حاضر بودم سر تمام دار و ندارم با شما شرط بندی کنم که این اتفاق رخ نخواهد داد. البته از پیروزی اصلاح طلبان ناامید نبودم بلکه از رای دادن مردم ناامید بودم. *من هیچ مراوده ای با دکتر روحانی نداشته ام از زمانی که ایشان به ریاست جمهوری رسیدند هم حتی یکبار هم ایشان را زیارت نکردم. اصلا من در تمام عمرم حتی یکبار هم ایشان را ملاقات نکرده ام. آقای بانک در دوران انتخابات من را به جاهای مختلف برای سخنرانی در ستاد آقای روحانی می فرستادند. اما من برای روحانی ندویده بودم بلکه تلاش من برای اصلاحات بود. *از اول هم می‌دانستم که بنای همکاری با دولت روحانی را ندارم چه می گفتند بیا همکاری کن چه نمی گفتند.. برای اینکه من خودم را می‌شناسم و می‌دانستم که دیر یا زود ماه عسلم با آقای روحانی و نزدیکانش تمام می‌شد. برای اینکه در همان دوره ماه عسل آقای روحانی رفتند به نخستین سفر استانی شان به اهواز. سوار یک ماشین روباز شدند و ملت هم به دنبال شان می دویدند. حالم از این صحنه بد شد. همان شب یک یادداشت نوشتم و گفتم که اقای روحانی این کارهای پوپولیستی چیه می‌کنید؟ خب اگه اینکارها خوب بود که آقای احمدی نژاد هم از این کارها می‌کرد دیگه چرا به شما رای دادیم. من مخصوصا نوشتم که به ایشان بر بخورد.

بسیاری از اصولگرایان به همان میزان که رأی احمدی‌نژاد را می‌خواهند، خود وی را نمی‌‌خواهند!  به گزارش آوای رودکوف،صادق زیباکلام در یادداشتی در روزنامه شرق، در باره ورود یک احمدی نژادی به انتخابات ریاست جمهوری آینده نوشت: سؤال اساسی این است که چقدر احتمال چنین رویدادی در انتخابات سال آینده وجود دارد که یک جریان پوپولیستی علیه آقای روحانی به راه بیفتد و چهره رأس آن جریان، چه خود محمود احمدی‌نژاد و چه «احمدی‌نژاد» دیگری بتواند وارد صحنه شود؟ بسیاری از اصولگرایان به همان میزان که رأی احمدی‌نژاد را می‌خواهند، خود وی را نمی‌‌خواهند! برای بسیاری از اصولگرایان اگر یک معجزه‌ای می‌توانست اتفاق بیفتد که آنان می‌توانستند به آن حدود ١٠ میلیون رأی احمدی‌نژاد - بدون شخص احمدی‌نژاد- دست یابند، عالی می‌شد؛ البته فعلا اصولگرایان با مسئله گزینش احمدی‌نژاد خیلی فاصله دارند؛ اما با توجه به فقدان محبوبیت چهره‌های دیگرشان، هیچ بعید نیست یک روز مجبور شوند با وجود تمایل و حتی اعتقادات‌شان، بروند سمت احمدی‌نژاد؛ حتی اگر امروز او را نفی کنند.اگر عرصه کار و رقابت با روحانی بسیار حساس شود، شاید راهی برای آنان باقی نماند؛ البته در میان اصولگرایان شخصیت‌هایی هستند که تحت هیچ شرایطی (حتی خطر واگذاری مجدد پاستور به روحانی یا یک غیراصولگرای دیگر) حاضر نیستند با احمدی‌نژاد همکاری کنند. برای مثال افرادی مثل دکتر علی لاریجانی ؛ اما برخی دیگر، به‌ویژه جبهه پایداری‌ها، ‌همچنان به احمدی‌نژاد به عنوان یک اسوه و یک قهرمان می‌نگرند و بالاخره تعداد دیگری مانند رهپویان و ایثارگران (علیرضا زاکانی و ...) حاضرند خبط و خطاهای گذشته او را فراموش کنند و یک بار دیگر با او دستِ دوستی و ائتلاف بدهند؛ بنابراین نفس وسوسه بازگشت به قدرت باعث می‌شود بسیاری از اصولگرایان بلاهای هشت سال احمدی‌نژاد، هم برای کشور هم برای خودشان را فراموش کنند و در برابر روحانی، حول احمدی‌نژاد بسیج شوند. اما مسئله مهم، شرایطی است که بازگشت احمدی‌نژاد را محتمل می‌کند. این شرایط عبارت‌اند از القای حساس عدم موفقیت در عملکرد چهارساله آقای روحانی. ارزیابی عملکرد روحانی در تجزیه‌وتحلیل نهایی در دو وجه خلاصه می‌شود: سیاسی و اقتصادی. وجوه سیاسی روحانی برای اقشار و لایه‌های تحصیل‌کرده‌تر جامعه مطرح است و وجوه اقتصادی نیز برای لایه‌های دیگر. آیا پیشرفت روحانی در عرصه سیاسی آن‌طور‌که انتظار می‌رفت بوده است. شاید بتوان گفت عمده‌ترینِ مکان دانشگاه‌های کشور بوده است. روحانی آن فضای امنیتی را که بعد از حوادث ٢٢ خرداد ٨٨ در دانشگاه‌های کشور به وجود آمده بود کاملا تغییر داده است. بسیاری از تشکل‌های مستقل دانشجویی ازجمله انجمن‌های اسلامی بعد از آن رویدادها تعطیل شدند و فقط برخی تشکل‌های خاص اجازه فعالیت در دانشگاه‌ها داشتند. به موازات این تحولات، صدها دانشجو به کمیته‌های انضباطی و سایر نهادهای مشابه احضار شدند یا از ادامه تحصیل برخی از آنها جلوگیری شد یا در بهترین حالت از آنان تعهد گرفته شد که وارد هیچ‌گونه فعالیت سیاسی و حتی صنفی نشوند. کمیته‌های انضباطی فضای سنگینی در دانشگاه‌ها برقرار کرده بودند و دانشجویان نگران بودند اگر در فعالیت‌های سیاسی و صنفی دانشجویی مشارکت کنند، ممکن است برای ادامه تحصیل در مقطع بعدی با مشکل «گزینش» روبه‌رو شوند. روحانی و وزارت علوم آن، آن فضا را به‌طورکلی از دانشگاه‌های کشور کنار زد. انجمن‌های مستقل دانشجویی البته به صورت محدود جان گرفته و به راه افتاده‌اند. کمیته‌های انضباطی به مقدار زیادی کم‌رنگ شده‌اند و دانشجویان، نگران ورودشان به مقاطع بعدی تحصیلی، به واسطه گزینش نیستند. وضع مطبوعات هم بالنسبه بهتر از دوران احمدی‌نژاد شده و در کل، فضای سیاسی کشور بازتر شده است؛ بنابراین اگرچه برخی خواسته‌ها برآورده نشده؛ اما به نظر می‌رسد که بتوان نمره قبولی به روحانی در «درس سیاسی» داد. پاشنه آشیل روحانی و چیزی که احتمال بازگشت «احمدی‌نژاد» را جدی می‌کند، اقتصاد است. وضع اقتصادی کشور آن‌گونه‌که باید مناسب نیست. اینکه چه میزان از این وضعیت ناشی از مدیریت دولت روحانی بوده بحث‌کردنی است‌؛ اما به‌هر‌حال وضع نامطلوب اقتصادی و تداوم آن باعث می‌شود احتمال برخاستن یک جریان پوپولیستی در طیف راست علیه روحانی جدی باشد. بدون ورود به جزء سیاست، کشور با چندین معضل اقتصادی اساسی روبه‌روست. بی‌کاری به بالای هفت میلیون رسیده. درِ کمتر خانواده‌ای را می‌توان گشود که در آن دست‌کم یک فارغ‌التحصیل بی‌کار نباشد. مشکل فقط بی‌کاری نیست. آنچه وضعیت را وخیم‌تر می‌کند آن است که و هیچ روزنه‌ای در انتهای تونل بی‌کاری به چشم نمی‌خورد. دولت یازدهم سال ٩٤ را با شش میلیون بی‌کار آغاز کرد و در پایان این سال رقم بی‌کاری بعضا بالای شش میلیون رفته بود و چشم‌انداز چندانی هم برای سال ٩٥ به چشم نمی‌خورد. بگذارید این‌گونه بگویم: هیچ دلیل موجه یا واقع‌بینانه‌ای وجود ندارد که امیدوار باشیم یک درصد قابل‌توجهی از این هفت میلیون در سال ٩٥ برای‌شان کار پیدا خواهد شد. رکود، معضل بعدی یا در حقیقت مادر همه مشکلات اقتصادی‌مان است. مانندِ بی‌کاری، نمره دولت روحانی در به‌چالش‌کشیدن رکود خیلی درخشان نبوده و واقع‌بینانه گفته باشم، او در درس «خروج کشور از رکود» نمره بالایی نگرفته است. برای نشان‌دادن رکود نیازی به این نیست که انسان کارشناس اقتصادی باشد. بسیاری از صنایع کشور انبارهای‌شان پر از محصولات و تولیدات‌شان است و هیچ روزنه‌ای هم برای فروش‌شان وجود ندارد؛ زیرا خیلی از صنایع کشور به جای سه شیفت، دو شیفت یا حتی یک شیفته دارند کار می‌کنند؛ چون خریداری برای تولیدات‌شان وجود ندارد. درواقع آمار بالای بی‌کاری دلیل دیگری مبنی بر وجود رکود است. بزرگ‌ترین صنعت کشور، ساختمان است و کیست که نداند ساختمان یا مسکن در یک رکود بی‌سابقه به سر می‌برد. اگر همچنان مقامات دولتی درصدد انکار رکود یا کم‌اهمیت جلوه‌دادن آن باشند، می‌توان همچنان دلیل دیگری ارائه داد. بودجه عمرانی مصوب کشور برای سالی که گذشت (٩٤) بالغ بر ٤٧ هزار میلیارد تومان بود. در شش‌ماهه اول سال ٩٤ فقط هشت‌هزارو ٦٠٠ میلیارد تومان از این بودجه تخصیص پیدا کرد؛ یعنی کل اعتبارات عمرانی که در شش‌ماهه اول سال ٩٤ هزینه شد، هشت‌هزارو ٦٠٠ میلیارد تومان بود؛ حتی اگر فرض بگیریم در شش‌ماهه دوم در خوش‌بینانه‌ترین حالت، همین مقدار هزینه شود، در آن صورت کل بودجه عمرانی تخصیص‌یافته در سال ٩٤ اندکی بیشتر از ١٧ هزار میلیارد تومان نمی‌شود. چرا به جای ٤٧ هزار میلیارد تومان برای بودجه‌های عمرانی کشور در سال ٩٤، دولت کمتر از نصف آن را تأمین کرده است؟ پاسخ به این سؤال ما را می‌رساند به معضل اقتصادی دیگر دولت روحانی: نداشتن نقدینگی! با وجود دریافت بخشی از پول‌های بلوکه‌شده ایران در یکی، دو ماه پایانی سال ٩٤، دولت روحانی با میراث مانده از دولت احمدی‌نژاد، به‌شدت به پیمانکاران بدهکار است و پول هم ندارد. همان‌طورکه همه ما وقتی بدهکار هستیم و مقروض، از خیلی از برنامه‌های دیگرمان صرف‌نظر می‌کنیم، دولت یازدهم نیز مجبور شده تا برای انجام خیلی از برنامه‌هایش دست نگه دارد. اینکه به جای ٤٧ هزار میلیارد تومان بودجه عمرانی، کمتر از ٢٠ هزار میلیارد تومان هزینه می‌کند، به دلیل آن است که دولت پول ندارد. کمتر سازمان، نهاد، بنیاد، اداره، پیمانکار، تولیدکننده، توزیع‌کننده و ... را می‌توان سراغ گرفت که از دولت طلبکار نباشد؛ حتی برخی سازمان‌ها و وزارتخانه‌های دولتی در پرداخت حقوق و مزایا و اضافه‌کاری به کارکنان‌شان با مشکل روبه‌رو هستند. دکتر طیب‌نیا، وزیر اقتصاد و دارایی، اواخر سال گذشته اعلام کرد دولت بیش از ٥٠٠ هزار میلیارد تومان بدهی دارد. نیاز به گفتن نیست که با این بدهی سنگین، انتظار سرمایه‌گذاری و ریخت‌وپاش برای کارهای عمرانی و توسعه و در نتیجه خروج از رکود و ایجاد اشتغال، یک حسرت و آرزو بیشتر نخواهد بود؛ حتی با نرخ تورم رسمی اعلام‌شده در حدود ١٥ درصد، دولت رسما اعلام کرده ایجاد یک شغل جدید بین ٣٠ تا ٥٠ میلیون تومان هزینه دارد. می‌‌توانیم ضرب و تقسیم کنیم که برای شاغل‌شدن هفت میلیون نفر، چطور دولت باید هزینه کند. از سوی دیگر هیچ چشم‌اندازی هم برای افزایش قیمت نفت در بازارهای جهانی مجسم نمی‌شود. اگر آهسته‌ترشدن رشد اقتصادی چین که از اواخر سال ٩٣ اتفاق افتاد، ادامه پیدا کند، همچنین صادرات نفت شیل آمریکا و بالاخره رکود نسبی فعلی اقتصاد جهانی، ‌در آن صورت نه‌تنها چشم‌اندازی برای بالارفتن بهای نفت در سال ٩٥ وجود ندارد؛ بلکه ممکن است از ٣٠ دلار فعلی هم پایین‌تر بیاید و به ٢٥ دلار در هر بشکه هم برسد؛ یعنی کمتر از یک‌سوم متوسط صنعت نفت در دوران «احمدی‌نژاد»؛ البته دولت تأکید می‌کند ما برای نفت بشکه‌ای ٢٠ دلار هم خودمان را آماده کرده‌ایم یا برخی دیگر از مسئولان شعار «اقتصادی بدون نفت» می‌دهند؛ اما در عمل وقتی درآمدهای ارزی دولت کاهش پیدا می‌کند، از یک سو هزینه‌هایی مانند بهداشت و درمان، آموزش‌وپرورش، سرمایه‌گذاری‌های سنگین توسعه، بودجه‌های عمرانی و ... خود را نشان می‌دهد و بودجه‌ این بخش‌ها هم ناگزیر کاهش پیدا می‌کند و از سوی دیگر، بدهی‌های دولت زیادتر می‌شود و بالاخره آمار بی‌کاران هم نه‌تنها پایین نمی‌آید، بلکه بالاتر هم می‌رود. همه اینها یک طرف، پرداخت یارانه فله‌ای به نزدیک به ٧٥ میلیون نفر هم یک طرف. از میان همه مصیبت‌های دو دوره ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد، پرداخت یارانه فله‌ای از همه بدتر بود. در طول تاریخ اقتصادهای مدرن، از انقلاب صنعتی در قرن هجدهم به این سو، چنین پدیده‌ای سابقه نداشته است که یک دولت، به این صورت به همه مردمش، یک مقدار ثابت در ماه بپردازد. خانواده‌ای که درآمدشان در ماه ٥٠٠ یا یک میلیون تومان است، به اعضای آن ٤٥هزارو ٥٠٠ تومان پرداخت می‌شود و خانواده‌ای هم که درآمد آنها سه یا پنج میلیون تومان در ماه است، همان مبلغ را دریافت می‌کنند. چنین پدیده‌ای از زمان «آدام اسمیت» تاکنون بی‌سابقه بوده است. در اینکه درصد قابل‌توجهی، ازجمله در روستاها و اقشار و لایه‌های شهری که درآمدی ندارند، یارانه برای‌شان اهمیت دارد، تردیدی نیست؛ اما سؤال اساسی این است که در مقابل آن درصدی که دریافت یارانه برای‌شان بسیار مهم است، چه درصدی این مبلغ برای‌شان عددی و رقمی نیست؟ و بدبختی آن است که در وضعیت فعلی، آنان که واقعا مستحق دریافت یارانه هستند، ناراضی هستند -چون مبلغ یارانه‌های نقدی خیلی کم است- هم میلیون‌ها نفر که نباید یارانه بگیرند و آن را دریافت می‌کنند هم مانند آنها از این مبلغ راضی نیستند! در جوامع توسعه‌یافته به کسانی که نیاز ندارند، یارانه نمی‌دهند و در مقابل، بخشی از آن را می‌دهند به افرادی که واقعا کم‌درآمد هستند، بخشی دیگر را صرف بهداشت و درمان، آموزش‌وپرورش، محیط زیست، توسعه حمل‌ونقل عمومی، ایجاد رفاه بیشتر و ... سایر امور عام‌المنفعه می‌کنند. ما به همه یارانه می‌دهیم. به کسی که خیلی بیشتر از ٤٥هزارو ٥٠٠ تومان نیاز دارد، همین مقدار را می‌دهیم و به کسی هم که اصلا نیاز ندارد باز همین مقدار را می‌‌دهیم. در اواخر سال ٩٤، پرداخت یارانه به مرز ماهی چهار هزار میلیارد تومان در ماه رسید؛ یعنی پنج ماه بودجه یارانه، برابر است با کل بودجه عمرانی در سال ٩٤. یا برای آنکه متوجه شویم یک ماه پرداخت یارانه چه میزان است، آن را می‌توانیم با بودجه سالانه محیط زیست هم مقایسه کنیم که سال گذشته ٢٧٤ میلیارد تومان بود.

یک طنزپرداز با استفاده از موضوع «خانه‌تکانی»، با برخی چهره‌های سیاسی شوخی کرده است. آوای رودکوف:آیدین سیارسریع در ضمیمه طنز روزنامه «قانون» نوشت: «ایام منتهی به عید‌ است و هموطنان عزیزمان د‌ر راستای اجابت د‌عوت آن خوانند‌ه بی‌موی بزرگوار که می‌گفت تکون بد‌ه، مشغول خانه‌تکانی و استقبال از سال جد‌ید‌ هستند‌. امروز می‌خواهیم ببینیم چهره‌های سیاسی این روزها چه کار می‌کنند‌ و چه جوری خانه‌های خود‌شان را می‌تکانند‌. محسن رضایی: لباس‌های قد‌یمی را از توی کمد‌ د‌رمی‌آورد‌ و لباس‌های نو را د‌ور می‌اند‌ازد‌. اصلا هم شوخی ند‌ارد‌. علی لاریجانی : صند‌لی‌های قد‌یمی را د‌ور می‌اند‌ازد‌ و صند‌لی‌های جد‌ید‌ می‌خرد‌. با شوق و ذوق روی یکی از صند‌لی‌ها می‌نشیند‌. نگاهی به اطرافش می‌اند‌ازد‌. اعضای خانه را صد‌ا می‌کند‌ تا مطمئن شود‌ کسی د‌ر خانه نیست. بعد‌ با خود‌ش تمرین ریاست مجلس د‌هم می‌کند‌! صد‌ایش را صاف می‌کند‌ و می‌گوید‌ لطفا بنشینید‌! اهم اهم ... بنشین آقا! قاضی‌پور حرف نزن! کواکبیان اینقد‌ر نیا بالا! هاشم‌زایی بشین ... مطهری آروم‌تر! حالا آقای علیزاد‌ه! عارف بیا سر جای من، من برم یه د‌قیقه د‌ست به آب ... وای چقد‌ر خوبه! هیع (ذوق) علی مطهری: کمد‌ لباس‌ها را باز می‌کند‌. نگاهی به آنها می‌اند‌ازد‌. یکی‌شان پاره شد‌ه، تو جیب یکی‌شان سنگ است، توی آن یکی آجر ... رو به همسرش می‌کند‌ و می گوید‌: «یه د‌فعه د‌یگه هم برم شیراز با این مصالحی که با خود‌م میارم می‌تونیم اینجا رو بکوبیم چهار طبقه بسازیم!» یکهو روح‌الله حسینیان از تو کمد‌ د‌ر می‌آید‌ و می‌گوید‌: «سیمان نمی‌خواین؟» مطهری می‌گوید‌: «نه!» حسینیان می‌گوید‌: «پس من یه د‌ونه از این شلوارا برمی‌د‌ارم.» محمود‌ احمد‌ی‌نژاد‌: می‌نشیند‌ روی تپه‌ها و گل‌های روی تپه که متاسفانه به د‌لیل عد‌م رسید‌گی د‌ولت یازد‌هم خشک و پژمرد‌ه شد‌ه‌اند‌ را آب می‌د‌هد‌ (با شیلنگ) و همین‌طور که به بهار سلام می‌کند‌ با یک حرکت سریع تپه مذکور را متحول می‌کند‌ و لبخند‌ می‌زند‌. یاران احمد‌ی‌نژاد‌ (پاکد‌ستان): د‌ست‌هایشان را د‌وباره با آب و صابون می‌شویند‌. بعد‌ د‌ر گاوصند‌وق خانه‌شان را باز می‌کنند‌ و آه عمیقی می‌کشند‌. یک گرد‌گیر پر شترمرغ د‌ستشان می‌گیرند‌ و د‌ر حالی که چشم‌هایشان را بسته‌اند‌ به یاد‌ صند‌وق ذخیره ارزی، گاوصند‌وق را پاک می‌کنند‌ و لذت عجیبی می‌برند‌. حسین شریعتمد‌اری: شیشه‌ها را با منابع فراوان موجود‌ پاک می‌کند‌ ولی د‌ر میان کار متوجه می‌شود‌ که ایجاد‌ شفافیت، خواست نهاد‌ها و سرویس‌های جاسوسی و امنیتی غرب و اصلاح‌طلبان جیره‌خوار د‌اخلی است و د‌وباره اقد‌ام به کثیف‌کرد‌ن شیشه‌ها می‌کند‌ ولی متاسفانه د‌ست‌هایی پشت پرد‌ه هستند‌ که تا براد‌ر حسین می‌رود‌ شیشه‌ها را تمیز می‌کنند‌. (مسئولان برخورد‌ کنند‌) قالیباف: فرش خانه را می‌آورد‌ د‌ر حیاط آویزان می‌کند‌. بعد‌ یک چوب خوش‌د‌ست را با ژست آن بازیکنان بیس‌بال که همه‌اش منتظرند‌ توپ بیاید‌ سمتشان و حرصشان را خالی کنند‌، د‌ستش می‌گیرد‌ و د‌ر حالی که با تمام توانش روی فرش بی‌گناه می‌کوبد‌، تکرار می‌کند‌: من میانه‌روام! من میانه‌روام! من میانه‌روام! بی‌قانون از همه سیاستمد‌اران عزیز کشور تقاضا می‌کند‌ خانه‌تکانی منزل را بی‌خیال شوند‌ و به همان خانه‌تکانی د‌ل و پاک‌کرد‌ن کینه‌ها از سینه‌ها و این د‌ست کارهای کلیشه‌ای مشغول شوند‌.‌»

زیباکلام می‌گوید اگر روحانی از ریاست جمهوری 96 کناره‌گیری کند شأنیت و ارج و قرب بالا در مجلس خبرگان پیدا می‌کند که در آینده خبرگان معنا و مفهوم خاصی دارد

علی لاریجانی و محمدرضا عارف همزمان با مشخص شدن نتیجه انتخابات مجلس دهم، جلسات منظمی را با منتخبان مردم آغاز کردند. به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف ، در حالیکه حدود ۱۰ روز از برگزاری انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری می گذرد، بازار رایزنی های سیاسی در بین منتخبان مجلس دهم داغ شده است. در این میان، علی لاریجانی رئیس مجالس هشتم و نهم که در انتخابات مجلس دهم در حوزه انتخابیه قم در جایگاه دوم قرار گرفته است، مدتی است جلسات رایزنی خود با نمایندگان جدید راه یافته به مجلس را آغاز کرده است؛ این جلسات معمولاً هر روز در فاصله صبح تا ظهر و در دفتر کار لاریجانی برگزار می شود. در همین رابطه رئیس مجلس امروز میزبان نمایندگان جدید راه یافته به مجلس از استانهای شمالی کشور بوده است. همزمان، محمدرضا عارف منتخب مردم تهران و سرلیست ائتلاف اصلاح طلبان نیز جلسات مشابهی را برای رایزنی با نمایندگان جدید راه یافته به بهارستان آغاز کرده است. بررسی های خبرنگار مهر از منابع آگاه نشان می دهد که در میان این تلاش ها و رایزنی ها، برخی اجزای دولت تلاش می کنند تا نمایندگان جدید را به سمت علی لاریجانی سوق دهند تا احتمالاً فضای مجلس آینده در اختیار رئیس مجالس هشتم و نهم قرار گیرد.منبع: مهر

انتخابات پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری و دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی هفتم اسفندماه امسال با مشارکت 62 درصدی مردم برگزار شد

یک فعال سیاسی اصلاح طلب، چرایی تاکید اصلاح طلبان برای حمایت از علی لاریجانی برای ریاست مجلس دهم را تشریح و تاکید کرد که اصولا حضور محمدرضا عارف برای مجلس، برای پی گیری استراتژی بزرگتری می باشد.چرایی دلیل اصرار اصلاح‌طلبان بر ادامه ریاست لاریجانی بر مجلسبه گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف  به نقل از شفاف، فیاض زاهد با تاکید بر این که فضای سیاسی کشور ایجاب می کند که علی لاریجانی شانس بیشتری برای ریاست مجلس دهم داشته باشد، اظهار داشت: با توجه به موانع و مشکلاتی که در مجلس خواهد بود بهتر است ریاست مجلس با یکی از برجسته ترین نمادهای اصلاح‌طلبی یعنی آقای دکتر عارف نباشد تا هزینه ناکارآمدی که ایجاد می‌شود به پای اصلاح‌طلبان نوشته نشود. من بعید می‌دانم که جریان افراطی به راحتی اجازه دهد نمایندگان اصلاح‌طلب در مجلس و دولت آقای روحانی به راحتی در راستای پیشبرد برنامه‌هایشان عمل کنند. همچنین از آنجایی که به نظر می‌آید رفتن آقای دکتر عارف به مجلس برای استراتژی بزرگتری طراحی شده است، باید تلاش کنیم که شخصیت ایشان حفظ شود و در زمین نامناسبی از ایشاان استفاده نکنیم. اگر اکثریت و غالب نمایندگان مجلس دهم از جریان اصلاح‌طلب بودند، ماجرا فرق می‌کرد و من معتقد بودم آقای عارف بهترین و نخستین گزینه برای ریاست مجلس است اما رصد شرایط موجود این امکان را به شدت پایین می‌آورد. وی در ادامه در توضیح استراتژی بزرگتر برای محمدرضا عارف گفت: آقای عارف به طور طبیعی ذخیره جریان اصلاحات برای انتخابات ریاست جمهوری پس از دو دوره آقای روحانی است. لذا از هر حرکت یا اقدام نسنجیده‌ای که منجر به افزایش کاهش اعتماد عمومی و قدرت اجماع آفرین ایشان در میان اصلاح‌طلبان و افکار عمومی شود باید پرهیز کرد. باید با برندی که به نام عارف ساخته شده و در تهران مورد اعتماد مردم قرار گرفته به شکل هوشمندانه‌ای رفتار کرد و خود ایشان، ما و اطرافیان ایشان باید بسیار دقت کنیم که به این برند آسیب نرسد. بعضی وقت‌ها برای یک برند مشهور و برجسته مهم پیشروی نیست بلکه مهم حفظ آن منصب و منزلتی است که در بین افکار عمومی به دست آورده است و البته این کار راحتی نمی‌تواند باشد. این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه با تاکید بر این که علی لاریجانی امروز علی لاریجانی برنامه هویت و چراغ نیست، از تغییر لاریجانی سخن به میان آورد و تاکید کرد :قدرت چانه زنی که آقای لاریجانی با جناح راست و مقامات عالی رتبه کشور دارد به نظر می‌رسد از قدرت آقای عارف بالاتر باشد، چه بسا بخش‌هایی از دولت هم تمایل داشته باشند که در شرایط جدید با آقای لاریجانی درباره چگونگی هماهنگی تفاهم میان دو قوه مقننه و مجریه عمل کنند. اگر ما 20 یا 30 کرسی بیشتر در مجلس به دست می‌آوردیم، آن موقع می‌توانستیم با اطمینان خاطر درباره ریاست آقای عارف در مجلس دهم سخن بگوییم. وی همچنین با عارف توصیه کرد:اگر ایشان به هردلیلی برای ریاست مجلس شورای اسلامی کاندیدا نشدند یا انتخاب نشدند، که در قامت یک نماینده تهران باقی بمانند و مسئولیت‌هایی مثل نایب رئیسی یا هیات رئیسه را نپذیرند. من بر این نکته تاکید می‌کنم چون رعایت نکردن آن به جایگاه ایشان لطمه خواهد زد. ایشان فقط باید ردای ریاست فراکسیون یا جریان اصلاح‌طلب در مجلس را عهده دار شوند که خودش به معنای رئیس مجلس در سایه است و منزلت آن از هیات رئیسه بسیار بالاتر است. زاهد در ادامه در پاسخ به این پرسش که «آیا چنین لاریجانی‌ای می‌تواند اصلاح‌طلب هم بشود؟»، گفت: همه چیز ممکن است، اما بخشی از کنش آقای لاریجانی الان آشنایی و مواجهه با واقعیت‌هایی است که در عرصه زندگی و مناسبات اجتماعی وجود دارد، بخشی به دلیل نقشی است که ایشان در زمینه برجام ایفا کرده است. بخشی هم به دلیل هشیاری سیاسی علی لاریجانی است. بخش سوم این است که چه دیدگاه‌هایی امروز در افکار عمومی خریدار دارد. بخش چهارم این مربع هم شکاف بود که میان جریان پایداری و احمدی نژاد به وجود آمد. بررسی ابعاد چهارگانه این مربع نشان می‌دهد که علی لاریجانی کنونی بسیاری می‌تواند شخصیت بسیار قابل احترامی برای انجام برخی از کنش‌های سیاسی ائتلافی با اصلاح‌طلبان باشد. منتها برای تبدیل شدن به یک چهره اصلاح‌طلب که از نظر تئوری و پراتیک و فلسفی بتواند با ماهیت اصلاح‌طلبی هماهنگی داشته باشد فاصله زیادی دارد، همانطور که شخصیت‌هایی مثل آقای ناطق نوری هم در همین ممیزات هستند.

به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف به نقل از  دولت بهار، کانال شبکه اخبار ویژه قم پرس نوشت: با احتمال قطعی شدن شکست حداد عادل از حوزه انتخابیه تهران که گزینه نخست ریاست مجلس از جانب اصولگرایان بود شنیده می شود جمعی از بزرگان اصولگرایی به دنبال ریاست مجتبی ذوالنوری هستند تا در رقابت با محمدرضاعارف و همچنین علی لاریجانی که نتوانست در شهر قم رای قابل قبولی کسب کند وارد صحنه شود.  

آمار غیررسمی از نتایج شمارش آرای انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در سراسر کشور منتشر شد. به گزارش پایگاه خبری اوای رودکوفبه نقل از تسنیم ،آمار غیررسمی نتایج شمارش آراء صندوق‌های اخذ رای انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی منتشر شد.  براساس این گزارش، تاکنون وضعیت 192 حوزه انتخابیه مجلس دهم در سراسر کشور مشخص شده است که تاکنون اصولگرایان با 83 نامزد نسبت به اصلاح‌طلبان با 55 نامزد پیشتاز ورود به بهارستان بوده‌اند. از سویی دیگر تاکنون از میان 192 حوزه انتخابیه دهمین دوره مجلس شورای اسلامی، 34 حوزه به دور دوم کشیده شده است. ایــــن آمــــار بـــعـــــد از تــــائــــیـــــد وزارت کــــشــــــــور و شـــــورای نــــگــــهــــبــــان رســــمــــیــــت خــــواهــــد یـــــافــــــت.  استان آذربایجان شرقی حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو:  حوزه انتخابیه مراغه و عجب‌شیر: حسین‌زاده (اصولگرا) و دواتگری(اصولگرا)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه مرند و جلفا: شافعی (‌اصلاح‌طلب) و حسن‌نژاد (اصولگرا)؛ انتخابات به‌ دور دوم کشیده شد.  حوزه انتخابیه اهر و هریس: حسینیان (اصولگرا) و عبدالهی(اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه میانه: فرمند(اصلاح‌طلب) و باشیویاری(اصولگرا) حوزه انتخابیه سراب: نصیرپور (اصلاح‌طلب)، داوودی (مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه بناب:  اعزازی (اصولگرا) حوزه انتخابیه شبستر: علیلو (اصولگرا) آقاپور(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه ملکان: سلمان خدادادی (اعتدال‌گرا) حوزه انتخابیه کلیبر، خداآفرین و هوراند: ولی‌ اللهقلی‌زاده (اصولگرا) حوزه انتخابیه بستان‌آباد: محمد وحدتی (مستقل) حوزه انتخابیه هشترود و چاراویماق: سید حمزه امینی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه ورزقان: رضا علیزاده (اصولگرا) استان آذربایجان غربی حوزه انتخابیه ارومیه: قاضی‌پور (اصولگرا)؛ 2 نماینده دیگر هنوز قطعی نشده است. حوزه انتخابیه بوکان: قسیم عثمانی (اعتدال‌گرا) حوزه انتخابیه پیرانشهر و سردشت: رسول خضری (مستقل) حوزه انتخابیه خوی و چایپاره: تقی اکبری (اصولگرا) حوزه انتخابیه سلماس: رسول جلایر (اصولگرا) و شهروز برزگر (اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه ماکو، چالدران، پلدشت و شوط: شریف‌‌پور(اصلاح‌طلب) و اکبرزاده(اصولگرا)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه مهاباد: محمود‌زاده (مستقل) حوزه انتخابیه میاندواب و شاهین‌دژ و تکاب: عیسی‌زاده(اصولگرا)، هاشمی (اصولگرا) و میرزایی (اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه نقده و اشنویه: عبدالکریم حسین‌زاده (اصلاح‌طلب) استان اردبیل  حوزه انتخابیه اردبیل، نمین و نیر: صدیف بدری(اصولگرا)، رضا کریمی (اعتدال‌گرا)؛ محمد فیضی(اصلاح‌طلب) و سید کاظم موسوی (مستقل) در دوره دوم برای کسب کرسی سوم نمایندگی مجلس در این حوزه به رقابت می‌پردازند.  حوزه انتخابیه پارس‌آباد و بیله‌سوار: ایرج بیگدل‌لو (اصولگرا) و شکور پورحسین(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه خلخال و کوثر: بشیر خالقی (اصولگرا) حوزه انتخابیه گرمی: سیدحمایت میرزاده (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه مشگین‌شهر: ولی ملکی (مستقل) استان اصفهان  حوزه انتخابیه اصفهان:  حوزه انتخابیه نایین و خور و بیانک: عباسعلی پوربافرانی (مستقل) حوزه انتخابیه نطنز، بادرود و قمصر: مرتضی صفاری (اصولگرا) حوزه انتخابیه فلاورجان: موسوی‌لارگانی( اصولگرا) حوزه انتخابیه اردستان: حجت‌الاسلام سیدصادق طباطبایی‌نژاد (اصولگرا) حوزه انتخابیه نجف‌آباد و تیران و کرون: ابوالفضل ابوترابی(اصولگرا) حوزه انتخابیه مبارکه: زهرا سعیدی(مستقل) حوزه انتخابیه خوانسار و گلپایگان: بختیار (اصلاح‌طلب) شاهین‌شهر، میمه و برخوار: حسین‌علی حاجی‌دلیگانی (اصولگرا) حوزه انتخابیه فریدون شهر، فریدن و چادگان: اکبر ترکی (اصولگرا) حوزه انتخابیه شهرضا و دهاقان: حجت‌الاسلام آقایی‌(اصولگرا)، سمیه محمودی(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه لنجان: محسن کوهکن (اصولگرا) حوزه انتخابیه سمیرم: سلیمی(اصولگرا)، جعفری(اصولگرا)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه کاشان، آران و بیدگل: سید جواد ساداتی‌نژاد (اصولگرا) حوزه انتخابیه خمینی‌شهر: سید جواد ابطحی (اصولگرا) استان البرز حوزه انتخابیه کرج، فردیس و اشتهارد: عزیز اکبریان(اصولگرا) و محمد جواد کولیوند(مستقل) حوزه انتخابیه ساوجبلاغ، نظرآباد و طالقان:  محمود بهمنی (اصولگرا) استان ایلام حوزه انتخابیه ایلام، ایوان، شیروان و چرداول و مهران: جلال میرزایی (اصلاح‌طلب)، لطیف صادقی(اصولگرا)، سلام امینی(مستقل) و سارا فلاحی(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه دهلران، دره‌شهر و آبدانان: شادمهر کاظم‌زاده (مستقل) و علی‌محمد احمدی (مستقل)؛‌ انتخابات به دور دوم کشیده شد. استان بوشهر حوزه انتخابیه بوشهر، گناوه و دیلم: حجت‌الاسلام عبدالحمید خدری (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه دشتی و تنگستان: سید کمال‌الدین شهریاری (اصولگرا) حوزه انتخابیه کنگان، دیر و جم: سکینه الماسی (اعتدال‌گرا) حوزه انتخابیه دشتستان: محمدباقر سعادت (اعتدال‌گرا) استان تهران  حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس:  حوزه انتخابیه پاکدشت: محمد قمی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه دماوند و فیروزکوه: سید احمد رسولی‌نژاد (اصولگرا) حوزه انتخابیه رباط‌کریم و بهارستان:  حوزه انتخابیه شهریار، قدس و ملارد:  حوزه انتخابیه ورامین، پیشوا و قرچک: سید حسین نقوی‌حسینی(اصولگرا) استان چهارمحال و بختیاری حوزه انتخابیه شهرکرد: اردشیر نوریان(اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه اردل، فارسان، کوهرنگ و کیار: علی کاظمی(اصلاح‌طلب)، قدرت‌الله حمزه (اصولگرا)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه بروجن: خدیجه ربیعی(مستقل) و علی نادری‌فرد(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه لردگان: محمد خالدی (اصلاح‌طلب) استان خراسان‌جنوبی حوزه انتخابیه بیرجند و درمیان: حجت‌الاسلام سید محمدباقر عبادی(اصولگرا) حوزه انتخابیه نهبندان و سربیشه: نظر افضلی(اصولگرا) حوزه انتخابیه قائنات: فرهاد فلاحتی (اصولگرا) حوزه انتخابیه فردوس، سرایان و طبس: امیر حسنخانی (اصولگرا) استان خراسان‌رضوی حوزه انتخابیه مشهدمقدس و کلات:  حوزه انتخابیه تربت‌جام و تایباد: رحیمی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه تربت‌حیدریه و مه‌ولات:  ابوالقاسم خسروی(اصولگرا) و باستانی (اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد.  حوزه انتخابیه چناران و بینالود: محمد دهقان (اصولگرا) حوزه انتخابیه خواف و رشتخوار: نگهبان سلامی(اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه درگز: حاتمیان (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه سبزوار، جغتای و جوین: مقصودی(مستقل)، سبحانی‌فر(اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه فریمان، سرخس و بخش‌های احمد‌آباد و رضویه: احسان قاضی‌زاده (اصولگرا) حوزه انتخابیه قوچان و فاروج: هادی شوشتری (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه کاشمر و خلیل‌آباد و بردسکن: بنیادی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه گناباد و بجستان: حمید بنایی(اصولگرا)  حوزه انتخابیه نیشابور و تخت‌جلگه: حمید گرمابی (اصلاح‌طلب) و هاجر چنارانی (اصولگرا) استان خراسان‌شمالی حوزه انتخابیه بجنورد، مانه و سملقان و جاجرم: علی اکبری (اصلاح‌طلب) و علی قربانی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه اسفراین: هادی قوامی (اعتدال‌گرا) حوزه انتخابیه شیروان: عبدالرضا عزیزی (مستقل) استان خوزستان حوزه انتخابیه اهواز: حوزه انتخابیه آبادان:  حوزه انتخابیه اندیمشک: فریدون حسن‌وند(اصولگرا) حوزه انتخابیه ایذه و باغملک: سیدهادی طباطبایی(اصولگرا) و هدایت‌الله خادمی(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد.  حوزه انتخابیه بهبهان: محمودرضا ضرغامی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه خرمشهر: عبدالله سامری (مستقل) حوزه انتخابیه دزفول: پاپی (اصولگرا) حوزه انتخابیه دشت‌آزادگان و هویزه: قاسم ساعدی (اصولگرا) حوزه انتخابیه رامهرمز و رامشیر: اقبال محمدیان (اصولگرا)  حوزه انتخابیه شادگان: مجید ناصری‌نژاد (اصولگرا) حوزه انتخابیه شوش: سید راضی نوری (اصولگرا) حوزه انتخابیه شوشتر و گتوند: سهراب گیلانی (اصولگرا) حوزه انتخابیه مسجدسلیمان، لالی، هفتگل و اندیکا:  حوزه انتخابیه ماهشهر و امیدیه: حبیب آغاجری(اصولگرا) و دژمان (اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. استان زنجان حوزه انتخابیه زنجان و طارم: فریدون احمدی(اصولگرا)، سید افضل موسوی(اصلاح طلب) حوزه انتخابیه ابهر و خرمدره: محمدرضا خان‌محمدی (اصولگرا) و محمد عزیزی (مستقل)‌؛‌ انتخابات به دور دوم کشیده شد.   حوزه انتخابیه خدابنده: سید البرز حسینی(اصولگرا) و احمد بیگدلی (مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد.  حوزه انتخابیه ماهنشان و ایجرود، دهستان‌های بوغداکندی و قلتوق: سید مرتضی خاتمی (مستقل) استان سمنان حوزه انتخابیه سمنان و مهدی‌شهر: احمد همتی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه دامغان: ابوالفضل حسن بیگی(مستقل) حوزه انتخابیه شاهرود: سید حسن حسینی شاهرودی (اصولگرا) حوزه انتخابیه گرمسار: غلامرضا کاتب (مستقل) استان سیستان و بلوچستان حوزه انتخابیه زاهدان: علیم یارمحمدی (اصلاح‌طلب)،‌ حسینعلی شهریاری(اصولگرا) حوزه انتخابیه ایرانشهر، سرباز، دلگان، بخش‌های فنوج و لاشاروبنت و آشار:  درخشان (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه چابهار، نیک‌شهر و کنارک: ایران‌نژاد (اصولگرا)  حوزه انتخابیه خاش و بخش‌های نصرت آباد، میرجاوه و کورین: علی کرد(اصولگرا) حوزه انتخابیه زابل، زهک و میانکنگی: احمدعلی کیخا (اصلاح‌طلب) - حبیب‌الله دهمرده (اصولگرا) حوزه انتخابیه سراوان، سیب و سوران و زابلی: در ازهی(مستقل) استان فارس حوزه انتخابیه شیراز:  حوزه انتخابیه فیروزآباد: کرم‌پور (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه نورآباد ممسنی: مرادی (اصولگرا) و گودرزی (اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد.  حوزه انتخابیه مرودشت: محمد مهدی برومندی(اصولگرا)  حوزه انتخابیه خرامه: داریوش اسماعیلی (اصولگرا) حوزه انتخابیه آباده: زارع (اصولگرا) حوزه انتخابیه جهرم: محمدرضا رضایی (اصولگرا) حوزه انتخابیه لارستان: جمشید جعفرپور (اصولگرا) حوزه انتخابیه لامرد: علوی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه فسا: جمالی نوبندگانی (اصولگرا)  حوزه انتخابیه اقلید: سید حسینافضلی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه سپیدان: خادم (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه داراب: عسگری(اصولگرا) و انصاری (اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد.  حوزه انتخابیه کازرون: رضازاده (مستقل) حوزه انتخابیه نی‌ریز و استهبان: فرهاد طهماسبی(اصولگرا) و اصغر مسعودی(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. استان قزوین حوزه انتخابیه قزوین، آبیک و البرز: سیده حمیده زرآبادی(اصلاح‌طلب) و داوود محمدی (مستقل) حوزه انتخابیه بوئین‌زهرا: بابایی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه تاکستان: بهمن طاهرخانی (اصلاح‌طلب) استان قم حوزه انتخابیه قم: احمد امیرآبادی فراهانی(اصولگرا)، علی لاریجانی (اصولگرا)، حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنور(اصولگرا) استان کردستان حوزه انتخابیه بیجار: حمدالله کریمی (مستقل) حوزه انتخابیه سقز و بانه: محسن بیگلری (اعتدال‌گرا) حوزه انتخابیه سنندج، دیواندره و کامیاران: حوزه انتخابیه قروه و دهگلان: علی محمد مرادی (مستقل) حوزه انتخابیه مریوان و سروآباد: منصور مرادی (مستقل) و امید کریمیان (اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد.  استان کرمان حوزه انتخابیه کرمان و راور: محمدرضا پورابراهیمی(اصولگرا) و محمدمهدی زاهدی (اصولگرا) حوزه انتخابیه بافت: بختیاری (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه بم و ریگان: نیکزادی(اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه جیرفت و عنبر‌آباد: کمالی‌پور (اعتدال‌گرا)  حوزه انتخابیه رفسنجان: محمد انارکی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه زرند و کوهبنان: حسین امیری‌خامکانی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه سیرجان و بردسیر: شهباز حسن‌پور بیلگری (اعتدال‌گرا) حوزه انتخابیه شهر بابک: علی اسدی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه کهنوج و منوجان و رودبار جنوب و قلعه گنج: حمزه‌ای (اصلاح‌طلب) استان کرمانشاه حوزه انتخابیه کرمانشاه: عبدالرضا مصری(اصولگرا)، سید قاسم جاسمی(اصولگرا)؛ انتخاب نفر سوم به دور دوم کشیده شد، شامل: احمد صفری(اصلاح‌طلب) و سیدسعید حیدری‌طیب(اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه اسلام‌آباد غرب و دالاهو: حشمت‌الله فلاحت‌پیشه (اصولگرا) حوزه انتخابیه پاوه،  جوانرود، ثلاث باباجانی و روانسر: شهاب نادری(اصولگرا) حوزه انتخابیه سنقر و کلیایی: حجت‌الاسلام سیدجواد حسینی‌کیا (اصولگرا) و محمد رستگار(اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به‌دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه قصرشیرین و سرپل‌ذهاب و گیلان‌غرب: فرهاد تجری (اصولگرا) حوزه انتخابیه کنگاور، صحنه و هرسین: حسن سلیمانی (اصولگرا) استان کهگیلویه و بویراحمد حوزه انتخابیه بویراحمد و دنا: غلام‌محمد زارعی (ااصولگرا) حوزه انتخابیه کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده: عدل هاشمی(اصولگرا) حوزه انتخابیه گچساران و باشت: غلامرضا تاجگردون (اصلاح‌طلب) استان گلستان حوزه انتخابیه گرگان و آق‌قلا: حوزه انتخابیه رامیان و آزادشهر: ابراهیمی(اصولگرا) حوزه انتخابیه علی‌آباد: قره‌خانی  حوزه انتخابیه کردکوی و ترکمن و بندرگز: رحمت‌الله جلالی(اصولگرا) رامین نورقلی‌پور(اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه گنبدکاووس: قره‌جه طیار(اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه مینودشت و کلاله و مراوه تپه:  استان گیلان حوزه انتخابیه رشت: غلامعلی جعفر زاده (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه آستارا: داداشی (مستقل) حوزه انتخابیه آستانه اشرفیه: محمدحسین قربانی (اصولگرا)  حوزه انتخابیه بندرانزلی: خسته‌وند (اصولگرا) حوزه انتخابیه رودبار: حوزه انتخابیه رودسر و املش: اسدالله عباسی (اصولگرا) حوزه انتخابیه صومعه‌سرا: دلخوش (اصولگرا) حوزه انتخابیه تالش، رضوانشهر و ماسال: محمود شکری (اصولگرا) حوزه انتخابیه لاهیجان و سیاهکل: ذبیح نیک‌فر (اصولگرا)   حوزه انتخابیه فومن و شفت: حوزه انتخابیه لنگرود: لاهوتی (اصلاح‌طلب) استان لرستان حوزه انتخابیه الیگودرز: محمد خدابخشی (اصولگرا) حوزه انتخابیه بروجرد: علاءالدین بروجردی(اصولگرا)، هادی مقدسی(مستقل) عباس گودرزی (اصولگرا) و فاطمه مقصودی(مستقل)؛ انتخابات به‌دور دوم کشیده شد.  حوزه انتخابیه پلدختر: حمیدرضا کاظمی (اصولگرا) حوزه انتخابیه خرم‌آباد و دوره: محمد بیرانوند (اصلاح‌طلب)، مرتضی محمودوند(مستقل)، محمدرضا ملک‌شاهی راد(اصولگرا) و اعظم محمدنیا(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه دلفان و سلسله: علی رستمیان (مستقل) حوزه انتخابیه دورود و ازنا: حسین گودرزی (اصولگرا) و مجید کیانپور (مستقل)؛ انتخابات به‌ دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه کوهدشت: اله‌یار ملکشاهی (اعتدال‌گرا) استان مازندران حوزه انتخابیه بهشهر: علی محمد شاعری (اصولگرا) حوزه انتخابیه ساری و میاندورود: یوسف‌نژاد(اصلاح‌طلب)، دامادی(اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه قائم‌شهر: عبدالله رضیان(اصلاح‌طلب)؛ برای نفر دوم رقابت بین علیپور (اصولگرا) و ادیانی (اصولگرا) است حوزه انتخابیه بابل: علی نجفی‌خوشرودی (اعتدال‌گرا)؛ برای کسب کرسی دوم باید حسین نیازآذری (مستقل) و همت‌الله طاهرنژادلداری(اصلاح‌طلب) با یکدیگر در دور دوم انتخابات به رقابت بپردازند. حوزه انتخابیه آمل: یوسفیان ملا(مستقل) حوزه انتخابیه نور و محمودآباد: علی اسماعیلی (‌اصلاح‌طلب)  حوزه انتخابیه چالوس و کلاردشت: قاسم احمدی‌لاشکی (اصلاح‌طلب)  حوزه انتخابیه بابلسر و فریدونکنار: ولی‌الله نانواکناری (اصولگرا) حوزه انتخابیه تنکابن، عباس‌آباد و رامسر: شمس‌الله شریعت‌نژاد (اصلاح‌طلب) استان مرکزی حوزه انتخابیه اراک، کمیجان و خنداب: علی‌اکبر کریمی (اصولگرا) حوزه انتخابیه تفرش و آشتیان: سید محمد حسینی (مستقل) حوزه انتخابیه خمین: ابراهیم رضایی (اصولگرا) حوزه انتخابیه ساوه و زرندیه: شهلا میر گلوبیات (اصولگرا) و محمدرضا منصوری(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد.  حوزه انتخابیه شازند: غفاری (اصولگرا) و ابراهیمی (اصلاح‌طلب)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه محلات و دلیجان: سلیمی (اصولگرا) استان هرمزگان حوزه انتخابیه بندرعباس، حاجی‌آباد، قشم، ابوموسی و بندر خمیر: حسین هاشمی تختی(اصولگرا)، محمد آشوری(اصولگرا) و احمد مرادی(اصولگرا) حوزه انتخابیه میناب، رودان، سیریک، جاسک و بشاگرد: مصطفی ذوالقدر (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه بندرلنگه، بستک و پارسیان و کیش: خالد زمزم‌نژاد (اصلاح‌طلب) و احمد جباری (اصولگرا)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد.  استان همدان حوزه انتخابیه همدان: حاجی‌بابایی (اصولگرا) حوزه انتخابیه اسدآباد: رنجبرزاده (اصولگرا) حوزه انتخابیه بهار و کبودرآهنگ: پورمختار(اصولگرا) حوزه انتخابیه تویسرکان: محمدمهدی مفتح (اصولگرا) حوزه انتخابیه رزن: حسن لطفی (اصلاح‌طلب) و عطا‌الله سلطانی صبور (اصولگرا)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. حوزه انتخابیه ملایر: محمد کاظمی (اصلاح‌طلب)؛ احمدی‌آزادی‌خواه (اصولگرا) و علیرضا امامی (اصلاح‌طلب) برای کسب دومین کرسی نمایندگی این شهرستان در دور دوم به رقابت می‌پردازند. حوزه انتخابیه نهاوند: حسن بهرام‌نیا (اصولگرا) استان یزد حوزه انتخابیه یزد و اشکذر: سید ابوالفضل موسوی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه اردکان: محمدرضا تابش (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه مبید و تفت: کمال دهقانی (اصلاح‌طلب) حوزه انتخابیه مهریز، بهاباد، خاتم، ابرکوه و بافق: محمدرضا بابایی(اصولگرا) و صباغیان(مستقل)؛ انتخابات به دور دوم کشیده شد. اقلیت‌های دینی حوزه انتخابیه زرتشتیان: اسفندیار اختیاری (مستقل) حوزه انتخابیه کلیمیان‌: مره‌صدق (مستقل) حوزه انتخابیه مسیحیان آشوری و کلدانی: یوناتن بت‌کلیا (مستقل) حوزه انتخابیه مسیحیان ارمنی شمال ایران: کارن‌خانلری (مستقل) حوزه انتخابیه مسیحیان ارمنی جنوب ایران:  ژرژیک آبرامیان (مستقل) این آمار تکمیل می‌شود/ لطفاً به‌روز رسانی کنید...

جبهه پیروان خط امام و رهبری با صدور بیانیه‌ای حمایت خود را از کاندیداهای مورد توافق شورای اصولگرایان در قم اعلام کرد. به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف ، جبهه پیروان خط امام و رهبری که متشکل از 17 حزب اصولگرای کشور بوده با صدور بیانه‌ای حمایت خود را از کاندیداهای مورد توافق شوراهای اصولگرایان استان قم اعلام کرده است. متن این بیانیه به شرح زیر است: بسمه تعالی بیانیه جبهه پیروان خط امام و رهبری درخصوص کاندیداهای مورد حمایت این جبهه در حوزه انتخابیه قم اکنون و در آستانه دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی به لطف خدای متعال شاهد همگرایی بیش از پیش اصولگرایان در تهران و سایر استان ها بوده ایم. این همگرایی ارزشمند که منجر به اعلام فهرست یکپارچه در اغلب حوزه های انتخابیه سراسر کشور گردیده است، حاصل تلاش بی وقفه همه گروه های اصولگرا و نادیده انگاشتن اختلاف سلیقه ها و پرهیز از سهم خواهی و تکیه بر اصول بوده است. جبهه پیروان خط امام و رهبری که متشکل از 17 حزب اصولگرای کشور می باشد نیز حمایت خود را از کاندیداهای مورد توافق شوراهای اصولگرایان استان اعلام نموده است. بنابر آنچه که مصوبه این جبهه بوده است، مقرر گردید در حوزه انتخابیه قم این جبهه نیز از کاندیداهای مورد حمایت جامعه محترم مدرسین حوزه علمیه قم حمایت نماید. بنابراین پس از اعلام جامعه محترم مدرسین حوزه علمیه قم، جبهه پیروان خط امام و رهبری از آقایان دکتر علی لاریجانی ، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا آشتیانی و حجت الاسلام والمسلمین علی بنایی اعلام حمایت می نماید. لازم به ذکر است هر اطلاعیه دیگری که مغایر با نظر جامعه محترم مدرسین حوزه علمیه قم باشد مورد تائید جبهه پیروان خط امام و رهبری نبوده و ملغی اعلام می گردد.

رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان استان قم، تأکید کرد: لیست قطعی و نهایی اصلاح طلبان قم در انتخابات مجلس دهم، آقایان لاریجانی، بنایی و شادنوش هستند و مابقی لیست‌هایی که از قول اینجانب اعلام شده تکذیب می‌شود. به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف ، ابوالفضل کاویانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سؤال که تکلیف لیست انتخاباتی مورد حمایت اصلاح‌طلبان استان قم در انتخابات مجلس دهم چه شد، اظهار داشت: آقایان علی لاریجانی ، حجت الاسلام و المسلمین علی بنایی و نصرت‌الله شادنوش، لیست قطعی و نهایی اصلاح‌طلبان قم بوده و این لیست هم برگشت‌ناپذیر است. او در پاسخ به این سؤال که بیانیه‌ای که با سربرگ شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان استان قم، به تاریخ ۹۴/۱۱/۲۸ و با امضای شخص شما (ابوالفضل کاویانی) در گروه‌های تلگرامی منتشر می‌شود و آقایان لاریجانی، جعفری و نجفی را کاندیداهای اصلاح طلبان قم معرفی می‌کند، چیست؟ گفت: بنده امضای چنین بیانیه‌ای را تکذیب می‌کنم چرا که بنده به هیچ وجه چنین بیانیه‌ای را امضا نکردم و ان‌شاءالله در چند ساعت آینده نیز بیانیه رسمی شورای سیاست‌گذاری اصلاح طلبان استان قم صادر می‌شود. رئیس شورای سیاست‌گذاری اصلاح طلبان استان قم، تأکید کرد: همه رایزنی‌ها صورت گرفته و در ‌‌نهایت لیست سه نفره اصلاح‌طلبان استان قم با معرفی آقایان علی لاریجانی ، علی بنایی و نصرت‌الله شادنوش بسته شد. شرح چگونگی رسیدن به لیست نهایی اصلاح طلبان در قم محمد محرابی دبیر حزب وفاق ایران در استان قم و عضو شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان استان قم نیز در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا، اظهار داشت: برای ارائه و معرفی لیست انتخاباتی مورد حمایت اصلاح طلبان استان قم، جلسات و نشست‌های متعددی داشتم و در ‌‌نهایت در دو جلسه پایانی نسبت به این موضوع تصمیم گیری شد. او افزود: در جلسه چهارشنبه شب ۹۴/۱۱/۲۸ و طی برنامه‌ریزی‌هایی، برخی دوستانِ آقای جعفری، به یکباره ایشان را به جلسه آوردند و افراد جلسه تحت تأثیر قرار گرفته و رأی‌گیری در خصوص معرفی کاندیدا‌ها صورت گرفت که همان شب کاندیداهایی معرفی شدند، اما شب بعد از آن و در جلسه نهایی ۹۴/۱۱/۲۹، اکثریت قریب به اتفاق اعضای شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان استان قم مجددا تشکیل جلسه دادند و با اکثریت آرا، ابتدا رأی شب گذشته خود را ملغی کردند و در حضور آیت الله موسوی تبریزی دبیر کل محترم مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم که مورد احترام همه اعضای شورای سیاستگذاری هم هستند، رأی گیری شد و بر اساس تصمیم نهایی، آقایان علی لاریجانی ، علی بنایی و نصرت الله شادنوش حائز اکثریت آرا برای قرار گرفتن در لیست اصلاح طلبان قم شدند که این تصمیم اعضای شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان قم صورت جلسه شد؛ این تمام ماجرای چگونگی ارائه لیست اصلاح‌طلبان استان قم است و بقیه مسائلی که اخیرا مطرح شده، چیزی جز جوسازی نیست.

باهنر:ما قبول نداریم که همه اصلاح‌طلبان را با یک چوب برانیم. ما در اصلاح‌طلبان همچنان که در اصولگرایان نیز وجود دارد از طیف تند و رادیکال و هنجارشکن و ساختارشکن داریم تا انسان‌های معتدل و علاقمند به نظام و رهبری

سخنگوی ائتلاف اصول‌گرایان گفت: آقای لاریجانی اعلام کردند هر تصمیمی را که روحانیت داشته باشند از آن حمایت می‌کنند و این موضوع به‌معنای آن است که تفرقه‌ای در کار نیست. پایگاه خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir، غلامعلی حداد عادل سخنگوی ائتلاف اصول‌گرایان عصر دیروز (چهارشنبه) در حاشیه نشست کانون انتخابات حزب مؤتلفه اسلامی در جمع خبرنگاران درباره سرلیست ائتلاف اصول‌گرایان اظهار داشت: هنوز فهرست نهایی نشده و در خصوص سرلیست نیز تصمیمی گرفته نشده است و ان‌شاءالله به‌زودی همه آنها اعلام خواهند شد. وی در ادامه سخنان خود درباره عدم‌حضور علی لاریجانی در ائتلاف اصول‌گرایان نیز گفت: آقای لاریجانی اعلام کردند هر تصمیمی را که روحانیت داشته باشند از آن حمایت می‌کنند و این موضوع به‌معنای آن است که تفرقه‌ای در کار نیست. حداد عادل همچنین در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه با توجه به ثبت‌نام برخی افرادی که می‌دانستند صلاحیت آنها تأیید نمی‌شود، اما حضور پیدا کردند، گفت: همان‌طور که برخی از مسئولان قوه قضائیه اعلام کردند شاید انگیزه برخی از آنها این بوده که آمار رد صلاحیت‌ها را بالا ببرند و جو سنگینی را علیه شورای نگهبان ایجاد کنند و به‌نفع برخی از جریانات ایجاد مظلوم نمایی کنند، که ضربه به شورای نگهبان زده شود. سخنگوی ائتلاف اصول‌گرایان ادامه داد: بنده این موضوع را دور از احتمال نمی‌بینم که با این تفکر ثبت‌نام کرده‌اند. وی در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر اینکه چه‌تعداد از لیست 188نفره اصول‌گرایان رد صلاحیت‌ شده‌اند، گفت: حدود 1 یا 2 نفری هستند که صلاحیت‌ آنها هنوز احراز نشده است. حداد عادل همچنین نحوه برخورد اصول‌گرایان با رد صلاحیت‌های احتمالی گفت: یکی از خصوصیات جریان اصول‌گرایی این است که همیشه تابع قانون بوده و ما در برابر آنچه شورای نگهبان پس از دریافت اعتراضات و رسیدگی به آنها اعلام می‌کند تسلیم خواهیم شد. سخنگوی ائتلاف اصول‌گرایان همچنین در خصوص تعداد روحانیون و بانوان حاضر  در لیست تهران گفت: از تعداد 30 نفر حدود 4 تا 6 نفر از روحانیون و چیزی نزدیک به همین تعداد از بانوان در لیست تهران حضور دارند.   منبع/تسنیم

با نزدیک شدن به روز هفتم اسفند و پس از اعلام نتایج بررسی صلاحیت نامزدهای انتخاباتی توسط هیأت‌های نظارت به تدریج تکلیف جناح‌بندی‌ها و لیست‌های انتخاباتی مشخص شده هر چند هنوز ابهامات و پرسش‌های مختلفی در این زمینه باقی مانده است. به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف به نقل از  ایسنا، با نزدیک شدن به روز هفتم اسفند و پس از اعلام نتایج بررسی صلاحیت نامزدهای انتخاباتی توسط هیأت‌های نظارت به تدریج تکلیف جناح‌بندی‌ها و لیست‌های انتخاباتی مشخص شده هر چند هنوز ابهامات و پرسش‌های مختلفی در این زمینه باقی مانده است. شورای نگهبان اعلام کرده که احتمالاً 15 درصد از کسانی که توسط هیأت‌های نظارت رد صلاحیت شده‌اند، در نهایت تأیید خواهند شد. با این وجود جناح‌های سیاسی کشور تا حدود زیادی متوجه شده‌اند که با چه مهره‌ها و در چه صحنه‌ای با رقبای خود رقابت خواهند کرد. بر اساس اخبار موجود انتخاباتی اصولگرایان که با کمبود مهره مواجه نیستند و تقریباً‌ تمام اعضای اصلی آن‌ها تأیید صلاحیت شده‌اند با دو لیست در انتخابات شرکت می‌کنند. در مقابل اصلاح‌طلبان در تهران فقط چهار نامزد شناخته شده دارند و به امید تأیید صلاحیت 120 چهره شناخته شده دیگر خود در شورای نگهبان هستند. این در حالی است که اصولگرایان در شورای ائتلاف اصولگرایان لیست 180 نفره از نامزدهای خود را تهیه کرده و این لیست را تا نیمه بهمن به 30 نفر می‌رسانند. رهروان ولایت هم جدا از بدنه اصولگرایی در حال تهیه لیست خود هستند. جریان اعتدال نیز که حزب اعتدال و توسعه حزب شاخص آن است وضع چندان بهتری نسبت به اصلاح‌طلبان ندارد. به گونه‌ای که از حدود 340 نفری که از این حزب در سراسر کشور ثبت‌نام کردند و فقط حدود 30 نفر تأیید شده‌اند. در ادامه گمانه‌زنی‌ها درباره جناح‌بندی‌ها، لیست‌های انتخاباتی و سرلیست‌های انتخاباتی به شرح زیر ارائه می‌شود: 1- شورای ائتلاف اصولگرایان این شورا با حضور حداکثری گرایش‌های اصولگرایان تشکیل شد و احزاب و تشکل‌هایی از قبیل موتلفه اسلامی،‌ جبهه پایداری، ایثارگران، آبادگران، رهپویان، یکتا و جبهه پیروان خط امام (ره) و رهبری و جامعه اسلامی مهندسین از مهمترین عناصر این شورا هستند. شورای ائتلاف لیستی 180 نفره از اصولگرایان را تهیه کرده و با رایزنی به دنبال تهیه لیست نهایی خود است. لیست این شورا به احتمال بسیار زیاد به تأیید جامعه روحانیت مبارز و ریش‌سفیدان اصولگرا می‌رسد. این احتمال وجود دارد که غلامعلی حدادعادل در لیست این جریان باشد. هر چند که چهره‌های کهنه‌کارتری از حدادعادل مانند محمدنبی حبیبی و اسدالله بادامچیان نیز دراین لیست حضور دارند اما حداد عادل این امتیاز را داشته که در دوره‌های اخیر در مجلس حضور داشته باشد و در این سال‌ها نسبت به حبیبی و بادامچیان فردی رسانه‌ای‌تر و شناخته‌تر شده‌ای باشد. حداد عادل در حال حاضر سخنگوی شورای ائتلاف است و فعالیت رسانه‌ا ی پررنگی هم در ماه‌ اخیر داشته است. 2- فراکسیون رهروان ولایت رهروانی‌ها از جمله اصولگرایانی هستند که به شورای ائتلاف اصولگرایان نپیوستند. درباره این جدایی از سویی رهروانی‌ها مدعی هستند که از آنها برای حضور در شورای ائتلاف دعوت نشده است و در آن سو شورای ائتلاف بیان می‌کند که فقط از احزاب و تشکل‌های سیاسی دعوت کرده و رهروان فقط یک فراکسیون در مجلس است اما در پس این اظهارات یک دلیل برای جدایی رهروان از شورای ائتلاف وجود داشت و آن هم ناراحتی علی لاریجانی از پایداری‌ها و عدم تمایل او برای ائتلاف با آنهاست. به تبعیت علی لاریجانی ، فراکسیون رهروان نیز که از حامیان رئیس مجلس محسوب می‌شود به شورای ائتلاف وارد نشد و به گفته اعضای هیأت رئیسه خود، در حال تهیه لیستی جداگانه است. ریاست فراکسیون رهروان بر عهده جلالی است و او به سفارش لاریجانی در انتخابات شرکت کرد. بنابراین احتمالاً جلالی در لیست فراکسیون رهروان باشد. البته اگر او در حوزه تهران باقی بماند و در روزهای آینده حوزه انتخابیه خود را تغییر ندهد. البته لیست رهروان و شورای ائتلاف می‌تواند دارای اشتراکاتی هم باشد اما رصد اخبار انتخاباتی نشان می‌دهد که اصولگرایان در تهران با دو لیست اصلی حضور می‌یابند. 3- اصلاح‌طلبان اصلاح طلبان مشتاقانه وارد انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی شدند و در تهران بیش از 120 چهره شناخته شده خود را به عرصه انتخابات وارد کردند، اما از این تعداد فقط 4 نفر در تهران تأیید صلاحیت شدند. استراتژی اصلاح‌طلبان هم در برابر رد صلاحیت‌ها تعامل با شورای نگهبان و استفاده از ظرفیت‌های موجود قانونی است و نیم نگاهی هم به رایزنی رئیس جمهور با شورای نگهبان دارد، اما با این وجود خوب می‌دانند که مهره‌های تأثیرگذار کافی برای بستن لیست خود در تهران را نخواهند داشت. محسن رهامی از اعضای شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان تأیید کرده است که اصالح‌طلبان حتماً لیست انتخاباتی ارائه خواهند کرد. وی با اشاره به اینکه اصلاح‌طلبان در شرایط فعلی نامزدهای درجه 2 و 3 تأیید صلاحیت شده در تهران دارند اظهار کرده است که اولویت اصلاح‌طلبان تلاش برای تأیید صلاحیت چهره‌های اصلی آنهاست. رهامی در پاسخ به این پرسش که آیا احتمال تهیه لیست مشترک با طرفداران دولت وجود دارد، می‌گوید: اولویت ما حضور اصلاح‌طلبان کلیدی است، اما اگر دست ما از آنها کوتاه شد، در برابر تندروها از معتدلین حمایت می‌کنیم. در ماه‌های گذشته اصلاح‌طلبان بارها تمایل خود را برای ائتلاف با حامیان دولت و مشخصاً حزب اعتدال و توسعه بیان کردند که جواب مشخصی از سوی آنها دریافت نکرده‌اند. بنابراین، درباره لیست انتخاباتی اصلاح‌طلبان دو احتمال وجود دارد؛ اول اینکه لیست آنها فقط شامل اصلاح‌طلبان باشد یعنی اصلاحات از مهره‌های درجه 2 و 3 خود که برای مردم شناخته شده نیستند استفاده کند. شاید حمایت سیدمحمد خاتمی و بزرگان اصلاحات از این لیست موجب رأی‌آوری این مهره‌ها شود و سرلیست اصلاحات نیز محمدرضا عارف رئیس شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان خواهد بود. احتمال دوم این است که در روزهای آینده لیست مشترکی را با اعتدال‌گرایان ارائه کنند که در این شرایط تکلیف سرلیست نامشخص است. اعتدال و توسعه (حامیان دولت) هر چند عزم حامیان دولت برای حضور پررنگ در مجلس دهم جزم شده بود اما ‌آنها نتوانستند تأیید بیش از 30 نفر از اعضای خود را در سراسر کشور به دست آوردند، بنابراین آنها هم مثل اصلاح‌طلبان در بستن لیست خود در تهران دچار چالش شدند. در این چند ماه اصرار اصلاح طلبان برای ائتلاف با اعتدال‌گرایان با سکوت و جواب سربالای آنها مواجه شد. در این بین حتی احتمال ائتلاف اعتدال‌گرایان و حامیان دولت با طیف نزدیک به علی لاریجانی یعنی رهروان ولایت نیز به گوش رسید که اعتدال و توسعه این اخبار را نه تأیید کرد و نه تکذیب. به نظر می‌رسد عدم بیان شفاف مواضع اعتدال و توسعه برای ارزیابی شرایط نهایی جناح‌های سیاسی و سنجیدن وزن اصلاح‌طلبان و رهروانی‌ها باشد. برای لیست انتخاباتی حزب اعتدال و توسعه نیز سه احتمال وجود دارد: 1- ارائه لیست مشترک با اصلاح طلبان، 2- ارائه لیست مشترک با رهروان ولایت، 3- ارائه لیست مشترک. تکلیف سرلیست در هر سه حالت هنوز نامشخص است. اعتدال و توسعه پیش از این اعلام کرده بود که فاطمه هاشمی سرلیست آنها خواهد بود اما صلاحیت فاطمه هاشمی تأیید نشد و او اعتراضی هم به این مسأله نکرد و از عرصه انتخابات خارج شد. اخباری دیگری هم درباره تعیین سرلیست اعتدال و توسعه شنیده نشده است. بنابراین در پایان می‌توان گفت لیست‌های احتمالی انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در تهران عبارتند از: 1- لیست شورای ائتلاف اصولگرایان (سرلیست: غلامعلی حداد عادل) 2- لیست رهروان ولایت (سرلیست: کاظم جلالی) 3- لیست اصلاح‌طلبان (سرلیست: محمدرضا عارف) 4- لیست مشترک اصلاح‌طلبان و حامیان دولت (سرلیست: نامشخص) 5- لیست مشترک حامیان دولت و رهروان ولایت (سرلیست: نامشخص) 6- لیست حزب اعتدال و توسعه (سرلیست: نامشخص)

به گزارش رویش نیوز در حالی که سعید جلیلی اساساً در انتخابات مجلس شورای اسلامی ثبت‌نام هم نکرده است، روزنامه آرمان نزدیک به هاشمی نوشته است که استراتژی سعید جلیلی ریاست بر مجلس دهم است  قسمتی از یاددشت روزنامه آرمان با عنوان ائتلاف اصولگرایان به جلیلی پیوست: شکست مقدمه پیروزی؟ بعد از پایان انتخابات ریاست جمهوری سال92 که به پیروزی حسن روحانی و حامیان اصلاح‌طلب او منجر شد،یکی از رسانه‌های اصولگرای منتسب به قالیباف خطاب به سعید جلیلی نوشت: «آقای جلیلی شما به قول خودتان و حامیان دوآتشه‌تان به تکلیف‌تان عمل کردید؟ فقط پرسش ما از شما این است که واقعا به تکلیف‌تان عمل کردید که انتخابات ریاست قوه اجرایی را به یک رفراندوم هسته‌ای تبدیل کردید؟ به تکلیف‌تان عمل کردید که باعث شدید از این پس برداشت همنشین خارجی شما این بشود که ایده مقاومت و کوتاه نیامدن از حق هسته‌ای فقط از سوی چهار‌میلیون و اندی ایرانی حمایت می‌شود؟» و این البته همه انتقادهای اصولگرایان از رفتار تکروانه جلیلی در آن انتخابات نبود. چه آن که بعد از نیز سخنان جلیلی در کمیسیون برجام مجلس نیز باعث روانه شدن انتقاداتی چند از سوی اصولگرایان میانه‌رو و حامی دولت شد. با تمام این اوصاف حال به نظر می‌رسد که جلیلی این بار می‌خواهد شانس خود را در انتخابات مجلس امتحان کند و از شکست در ریاست جمهوری پلی به پیروزی در مجلس بسازد. البته به نظر نمی‌رسد جلیلی تنها به ورود صرف به مجلس دهم اکتفا کند. او احتمالا هدفی جز تکیه زدن بر جایگاه ریاست مجلس در سر ندارد. خواستی که محقق نمی‌شود مگر با رقابت با علی لاریجانی و انداختن او از چشم اصولگرایان و تصاحب جایگاه وی در ذهن و ضمیر آنها. اما باید منتظر ماند و دید که آیا جلیلی چنین استراتژی و کاریزمایی را حائز است؟ اینطور که به نظر می‌رسد ماه‌های آتی و روزهای پس از انتخابات در اسفند ماه آبستن حوادث بسیاری خواهد بود.