کد خبر: ۲۴۴۱۷
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۳:۱۲
شاعر | استاد محمد رضا جعفری
شعری زیبا از استاد محمد رضا جعفری با عنوان"بر خاک مادر"
پایگاه  خبری آوای رودکوف:شعری زیبا  از استاد محمد رضا جعفری با عنوان"بر خاک مادر"


                                آمدم بر سرِ خاکت مادر                                                                                                                                  
         آمدم تا بدهی صبر به این فرزندت !                

مادرم  !

 ای همه ی خوبی ها

مادرم !  

ای همه خوشبختی ها

آمده ام

تا برایِ دلِ ویران شده ام

بار دیگر تو تبسّم بشوی

و دعایم بکنی

و مرا شاد کنی

و به من لطف نمائی ، مادر !

و جوابم بدهی

و نوازش بکنی ، چشمِ نمناکم را

تا که دستانِ تو را لمس کنم

و به دستانِ تو من بوسه زنم .

 

مادرم حرف بزن !

 

 مادرم

من کنون منتظرِ مهرِ توأم  

نامِ تو تاجِ سرِ من شده است  !

 

مادرم !

سخنانت همه از جنسِ دعاست

سخنانت به خُداوند قسم

 همچو دریایِ صفاست

سخنانت همه چون پنجره هائی زیباست !

 

مادرم !

من که از راهی دور  ... آمده ام

تا نشینم به کنارت ، مادر

و تو را بارِ دگر بینم و پرواز کنم ،

چون خودت می گفتی

که عزیزم هستی

پس چرا ساکت و خاموش مرا می نگری ؟

 

مادرم

به خداوند قسم

خاکِ تو چون گُلِ یاس

با هزاران احساس

 می کند شاد مرا

و چو پروانه به دورِ سرِ تو می گردم

ای همه دار و ندارم ، مادر  !

 

اشکِ چشمانِ مرا خوب ببین !

جگری سوخته ام

و به بالینِ تو با نورِ اُمید   

تا جوابم ندهی ، می مانم  !

 

مادرم

ای گلِ زیبایِ غزل هایِ دلم

و صفایِ دلِ پُر مهرِ نگاهی که تو را می جویم

منتظر می باشم

تا بیائی و مرا یاد کنی

تا بیائی و ببوسم سر و دست و پایت

و تو را سیر ببینم  ، مادر  !

آمدم بر سرِ خاکت مادر

آمدم تا بدهی صبر به این فرزندت !

 

مادرم  !

 ای همه ی خوبی ها

مادرم !  

ای همه خوشبختی ها

آمده ام

تا برایِ دلِ ویران شده ام

بار دیگر تو تبسّم بشوی

و دعایم بکنی

و مرا شاد کنی

و به من لطف نمائی ، مادر !

و جوابم بدهی

و نوازش بکنی ، چشمِ نمناکم را

تا که دستانِ تو را لمس کنم

و به دستانِ تو من بوسه زنم .

 

مادرم حرف بزن !

 

 مادرم

من کنون منتظرِ مهرِ توأم  

نامِ تو تاجِ سرِ من شده است  !

 

مادرم !

سخنانت همه از جنسِ دعاست

سخنانت به خُداوند قسم

 همچو دریایِ صفاست

سخنانت همه چون پنجره هائی زیباست !

 

مادرم !

من که از راهی دور  ... آمده ام

تا نشینم به کنارت ، مادر

و تو را بارِ دگر بینم و پرواز کنم ،

چون خودت می گفتی

که عزیزم هستی

پس چرا ساکت و خاموش مرا می نگری ؟

 

مادرم

به خداوند قسم

خاکِ تو چون گُلِ یاس

با هزاران احساس

 می کند شاد مرا

و چو پروانه به دورِ سرِ تو می گردم

ای همه دار و ندارم ، مادر  !

 

اشکِ چشمانِ مرا خوب ببین !

جگری سوخته ام

و به بالینِ تو با نورِ اُمید   

تا جوابم ندهی ، می مانم  !

 

مادرم

ای گلِ زیبایِ غزل هایِ دلم

و صفایِ دلِ پُر مهرِ نگاهی که تو را می جویم

منتظر می باشم

تا بیائی و مرا یاد کنی

تا بیائی و ببوسم سر و دست و پایت

                          و تو را سیر ببینم  ، مادر  !


نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر: