پایگاه خبری آوای رودکوف-محمد فرزامی:بدون شک می دانیم که کهگیلویه ویویراحمد دیار محرومان نیست بلکه آب ونفت و گاز فراوان دارد.سرزمینی بغایت زیبا ست ، چهار فصل وسرما و گرمای بسیار و مردمانی قانع و صبور اما سخت کوش دارد ،هم یکجا نشین دارد"شهر-روستا"هم کوچرو"عشایر" این سرزمین دریا ندارد اما تاریخ دارد وهمواره تاریخ ساز بوده است.
مردمان کهگیلویه وبویراحمد با برنو ،اسب ، شاهنامه و بلوط رفاقتی دیرینه دارند،در سرزمین ناز بلوط ها ،در هر بهون "سیاه چادر" یک جلد شاهنامه بر تلواره و بر روی جاجیم و یا در قولغدونی خوش رنگ ونگار وجود دارد،اینجا سرزمین محرومان نیست بلکه دیارِ مسولانِ محروم است،سرزمینی که نفت وگاز واب و کتاب وکوچ و ماله زیر و ماله بالا و رینگه ی درا"زنگوله"و دوبر "پازن" کهر وقزل و بشار و زهره و مارون و خیراباد دارد محروم نیست.
محرومیت یعنی سکوت در قبال تاراجِ منابع ملی استان.محرومیت یعنی مدیران ومسولانی که در قبال غارت بشار وخرسان و آبشار مارگون و اخیرا منطقه ی حفاظت شده ی دنای شمالی سکوت کرده و فریادی از خِر خره شان "گلو"بلند نمی شود .
محرومیت یعنی پروژه های عمرانی تعطیل شده و جاده های پر پیچ وقوس و تنگه های خوش منظره ای که در قُرقِ سوله های آب معدنی است.
محرومیت یعنی تولیدِ انبوهِ گوشت قرمز کشور اما تصرف ایل راه ها توسطِ انهایی که با کوچ ،ماله زیر و ماله بالا بیگانه اند.
ودریک کلام محرومیت یعنی خبرنگاری که درد ها و آسیب ها را می بیند اما نمی نویسد .
