اوای دنا: اعضای هیات اجرائی نهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی در شهرستان بهمئی معرفی شدند.اگر چه 6 نفربعنوان کاندیدای  مجلس هشتم مدتهاست که فعالیت انتخاباتی خود را شروع نموده اند وبرابر گزارشات دریافتی تا کنون 12نفر بعنوان کاندید، جهت مجلس نهم در حوزه انتخابیه کهگیلویه و بهمئی و چرام ثبت نام نموده اند اما خبرهای دریافتی حاکی از ان است که  از هشت نفر اعضای هیات اجرائی در بهمئی، شش عضو آن از طیف آقای موحد و بزرگواری می باشند!! " حجت الاسلام سید عبدالرضا موسوی منش روحانی معتمد و غلامعلی مویدی اعضایی هستند که جانبداری آنها از نامزدهای انتخابات نهم مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه بهمئی نامعلوم است . و اما سیف اله کریمی ، خلیفه محنائی و هدایت لطفی " نمایندگان " طیف موسوم به " موحد " و"حبیب چاه نژاد ، کریمداد مسلمی نیا و ماندنی رگبار مقدم " نمایندگان طیف موسوم به بزرگواری هستند.

اوای دنا: علی محمد بزرگواری در جلسه علنی روز چهارشنبه مجلس در تذكری با استناد به ماد،ه 67 آیین نامه داخلی اظهارداشت: روز گذشته اتفاقاتی افتاد كه شان مجلس رعایت نشد. نماینده ای كه پرخاش می كند هیات رییسه باید با آن برخورد كند. وی افزود:میهمانانی از كشور تونس دیروز در مجلس بودند و این صحنه را مشاهده كردند. مرادی برای ارایه توضیحاتی در باره یك طرح استفساریه در خصوص درآمدهای سازمان هدفمند سازی یارانه ها به عنوان نماینده دولت در مجلس حضور یافت و در باره روالی كه در خصوص هدفمندی یارانه ها انجام شده است، توضیحاتی ارایه كرد اما پس از این توضیحات نماینده فریمان با وی گفت و گو كرد و این گفت و گو به درگیری منتهی شد. مدیرعامل سازمان هدفمند سازی یارانه ها در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایرنا با تاكید به این كه حركت غیراخلاقی و هتاكانه سید حسین حسینی نماینده فریمان در مجلس شورای اسلامی را از طریق شورای نگهبان و دستگاه قضایی بطور جدی پیگیری می كنم'، گفت كه قضاوت علی لاریجانی رییس مجلس در این خصوص، غیرمنصفانه و غیرعادلانه بود. حضرت حجت الاسلام والمسلمین میرتاج الدینی هم در این خصوص گفت: این اولین بار نیست که نماینده دولت در مجلس مورد اهانت و ضرب قرار می‌گیرد و متأسفانه برخورد همراه با عصبانیت و قوه غضبیه از سوی بعضی به یک روند و شگرد تبدیل شده است که طبعا کیان اصلی مجلس و اکثریت نمایندگان محترم از این نوع برخوردها مبرا هستند و آن را رد می‌کنند آیا نباید هیأت رئیسه مجلس و نمایندگان دلسوز برای این موضوع فکری بکنند؟ درخصوص درگیری فیزیکی نماینده فریمان در مجلس شورای اسلامی با رئیس سازمان هدفمندسازی بعنوان نماینده دولت در جلسه علنی سه‌شنبه 6/10/90، جهت پرهیز از اطاله موضوع که احیاناً موجب دامن زدن به اختلافات می‌گردد قصد ورود علنی به آن را نداشتم و موضوع را به صورت داخلی پیگیری می‌کردم. لکن بعضی از اظهارنظرهای یکسویه و گزارشهای غیرمنصفانه و غیرعادلانه باعث گردید تا بعنوان یک روحانی نه حتی بعنوان معاون امور مجلس رئیس‌جمهور از فردی مظلوم نه حتی بعنوان نماینده دولت دفاع کنم. آقای بهروز مرادی رئیس سازمان هدفمندسازی یارانه‌ها در این حادثه واقعاً مظلوم واقع شد؛ هم مورد اهانت و ضرب قرار گرفت و هم گزارش یکسویه علیه وی در رسانه‌ها منتشر شد بدون اینکه حق دفاع به او بدهند و از علت وقوع حادثه جویا شوند. به شهادت جمعی از نمایندگان مجلس، شروع کننده درگیری آقای سیدحسین حسینی نماینده فریمان بودند و این موضوع را نه تنها خودم که در کنار آقای مرادی نشسته بودم شاهد بودم بلکه چند نفر از نمایندگان محترم مجلس و بعضی از معاونین امور مجلس نیز شاهد بودند. آقای مرادی که خود از سرداران دفاع مقدس می‌باشند در مورد استفساریه ماده 12 قانون هدفمندی یارانه‌ها به نمایندگی از دولت بیانی روشن و محترمانه داشتند و پس از اعلام این نکته که ما در صندوق هدفمندسازی به همان شکل عمل می‌کنیم که مجلس محترم در این استفساریه می‌خواهد، در جایگاه نمایندگان نشست که در این حال با اعتراض آقای حسین فریمان روبرو شدند که ایشان را به کذب و دروغ متهم کرد ولی ایشان با آرامش جواب دادند و سعی کردند او را قانع کنند و گفتند این آمار و ارقام رسمی و مستند است و در خزانه و معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور موجود است. این بحث ادامه پیدا کرد؛ گفته می‌شود آقای مرادی این تعبیر را بکار برده است(که بند به خاطر مراجعه فرد دیگری متوجه همه بحث‌ها نشدم): «آماری که من می‌دهم رسمی و مستند است و آمار شما کوچه‌ و بازاری است» لکن بر فرض هم چنین عبارتی گفته باشد آیا مجوز درگیری و ضرب می‌شود؟ مگر توصیه رهبر معظم انقلاب این نیست که فرمودند گزارش‌های رسمی مسئولان و آمارها را زیر سؤال نبرند. آیا روا است نماینده مجلس که باید الگو اخلاق باشد به خود اجازه دهد در هر موردی عصبانی و طرف مقابل را با قوه قهریه مجاب نمایند؟

اوای دنا-روح الله امام زاده:نصف شب است. خوابیده ای. شب از نیمه گذشته است که صدای زنگ پیامک موبایلت تو را از خواب می پراند. با هزار غر و لند از جایت بلند می شوی. بر پدر و مادر کسی که این وقت شب بی خوابت کرده صلوات می فرستی. پیام را باز کرده و می خوانی. مغزت هنگ می کند و...دعوتت کرده اند به مراسم عروسی یکی از اقوام. کلی وقت گذاشته ای سر اینکه به خودت برسی. دست کم پنج شش سالی جوان تر به نظر می رسی. پایت را که داخل مراسم می گذاری پشت بلندگو آمدن او را با سلام و صلوات اعلام می کنند. تا آخر مراسم بالاخره نمی فهمی این آقا از طرف خانواده عروس کارت دعوت داشته یا از جانب خانواده داماد. خیلی سخت نگیر. از قدیم گفته اند مهمان حبیب خداست...داری از مراسم هفت دوستت برمی گردی. خیلی ناراحتی. مرگ جوان آن هم از نوع ناکامش، حتی اگر دوست و رفیقت هم نباشد، دلت را می سوزاند. با چشمان پف کرده و سرخ از گریه، هنوز پایت را از در آرامگاه بیرون نگذاشته ای که می بینی این آقا که اتفاقاً مدتی قبل در مراسم عروسی یکی از اقوامت زیارتش کرده ای، با دسته گلی مشکی رنگ دارد می آید داخل. از کنارش که می گذری روی دسته گل کارتی چسبانده اند که اسم رفیقت را رویش می بینی. باز هم هنگ می کند مغزت. آیا این آقا با رفیق مرحومم آشنایی ای داشته یا...وقتی کارت دعوت مراسم حج همسایه ات را می دهند به دستت، آرزو می کنی که خداوند هر چه زودتر این سفر معنوی و روحانی را نصیب همه آرزومندان و ایضاً خودت بنماید. می روی به مراسم همسایه ات که در تالار برگزار گردیده. بعد از کلی گپ و گفت با آشنایان، 5 دقیقه مانده به آوردن شام، ناگهان بلندگوی مجلس نام آقایی را می برد که دیگر این روزها او را به خوبی می شناسی. فقط نمی توانی ربط او و همسایه ات را با هم بفهمی...آقای محترمِ همه مجالس که تو را یاد شخصیت کارتونی "زبل خان" می اندازد، مدتیست کاندیدای مجلس شورای اسلامیست. انتخاباتی که در اسفندماه سال جاری قرار است برگزار شود و این روزها و حتی خیلی قبل تر، برخی فعالیت های تبلیغاتی شان را شروع کرده اند، اساسی.می گویند دوره های اول مجلس شورای اسلامی وقتی منتخبین ملت رفتند به دست بوسی امام خمینی(ره) و گرفتن نصایح و سفارشات لازم، امام امت در بدو سخنان شان جمله ای گفتند که باعث تعجب و ناراحتی حضار که همان منتخبین ملت بودند، گردید. امام خمینی با همان ریزبینی و تیزبینی خاص شان گفتند که به کسانی که در انتخابات مجلس رأی نیاوردند تبریک می گویند.افراد حاضر در جلسه با چشمانی از تعجب باز، به هم نگاه می کردند. یعنی چه که امام دارند به کسانی که انتخاب نشده اند تبریک می گویند؟ پس ما چی؟ یعنی انتخاب ما با این همه تلاشی که کرده ایم تبریک ندارد؟ سخنان بعدی امام امت اما، ابهامات حضار را برطرف کرده و وظیفه سنگین شان را به آنان یادآوری کرد.امام فرمود که در فرهنگ اسلام و حکومت اسلامی این پست ها هستند که می بایست به دنبال افراد بدوند نه اینکه افراد، سر از پا نشناخته برای احراز مناصب دولتی و غیر دولتی با هم مسابقه بگذارند. من از این جهت به کسانی که انتخاب نشده اند تبریک گفتم که آنان وظیفه ای که بر عهده شماست را بر گرده خویش ندارند. به همین دلیل در پیشگاه الهی مورد سؤال واقع نمی شوند. اما شما که با انتخاب تان رسالت بس بزرگی را بر دوش گرفته اید باید در انجام کامل آن کمر همت ببندید و بدانید که در برابر پروردگار متعال مسئولید.اساساً تفاوت نوع پذیرش پست و مقام در کشور ما با کشورهای دیگر در این است که اگر اینجا کسی مسئولیتی را می پذیرد نگاهش باید صرفاً در جهت خدمت به مردم و حل معضلات و مشکلات ملت باشد. به همین دلیل وقتی پستی را پذیرفت دیگر خواب و خوراک ندارد از اینکه شاید نتواند آن را به درستی انجام داده و در پیشگاه پروردگارش مسئول باشد. نه اینکه برای به دست آوردن مسئولیت، به هر لطایف الحیلی دست زده و هزار کار ناصواب انجام دهد. نتیجه این نوع به جایگاه رسیدن هم کاملاً معلوم و مشهود است. آقای نماینده که پایش را در صحن مجلس شورای اسلامی گذاشت و روی صندلی های سبز رنگ جلوس کرد، دیگر موکلینش را فراموش کرده و به فکر پُر و پیمان کردن کیسه خویش است.تازه یادش می افتد که کلی دوست و آشنا دارد که قبل از انتخاب شدن، بهشان قول داده بود که در صورت رسیدن به قدرت از خجالت شان در می آید. حالا وقت وفای به عهد است. برای اینکه خدای ناکرده مدیون شان نشود شروع می کند مانند مهره های شطرنج آن ها را در مناصب گوناگون جا به جا می نماید. امروز یکی اینجا و فردا دیگری آنجا. بازی ادامه دارد...پیامک موبایلت را که باز می کنی و می خوانی، آقای کاندیدای مجلس است که پیام داده. چقدر هم دوستت داشته که ساعت یک صبح برای پیامک زده. هنگ می کنی زمانی که می خوانی: "انسان های باشعور خدمتگزاران خویش را می شناسند. خدمتگزار شما .... لطفاً این پیام را برای ده نفر دیگر بفرستید. با تشکر."در مراسم عروسی یکی از اقوامت و ولیمه حج همسایه ات، مجری مراسم نام آقای کاندیدای خدمتگزار را می برد تا همه برایش کف بزنند و صلوات بفرستند. خیلی زور نزن. نهایتاً نمی توانی بفهمی ایشان از طرف خانواده عروس دعوت شده اند یا از ناحیه خانواده داماد. و همچنین نسبتش را با حاج آقای همسایه.شب که به خاطر هفت دوستت در مسجد محل مراسمی برپاست، باز آقای کاندیدای خدمتگزار وارد مجلس می شود. عده ای بلند می شوند جلوی پایش. عده ای هم خودشان را لوس می کنند برایش. بالاخره 1 در 1000 هم اگر احتمال داده شود که این آقا روزی بتواند وارد مجلس شورای اسلامی شود، پس نباید حتی یک دقیقه را هم از دست داد!. پاچه خواری را گذاشته اند برای همین مواقع دیگر!. به همین خاطر است که بعضی ها در مسجد برای گذاشتن استکانی چای و تعارف کردن خرمای مرحوم دوستت دارند از هم سبقت می گیرند و خودشان را هلاک می کنند.نگاه می کنی. به این صحنه ها با انزجار نگاه می کنی. از این همه تظاهر دل پیچه می گیری. واقعاً کدام شان محض رضای خدا دارند تلاش می کنند؟ آقای کاندیدای خدمتگزار برای خدمت رسانی!؟ یا این جماعت که خودشان را می کشند تا دیده شوند؟ آن هم در برابر دیدگان بنده خدا!. با خودت فکر می کنی اگر قرار است همین طور پیش برویم باید "فاتحه" خدمت رسانی مخلصانه ای را که امام امت و مقام معظم رهبری همیشه به آن سفارش کرده و می کنند، خواند. با این روند، "فاتحه" خیلی چیزهای دیگر را هم باید خواند. قرآن جلویت را باز می کنی و شروع می کنی به خواندن که پیرمردی از انتهای مسجد فریاد می کشد: "فاتحه مع الصلوات".

امام جمعه همدان: خودمان بزرگانمان را ترور مي‌كنيم؛ گفتند ملاصدرا كافر است، مولوي كافر است، بو علي كافر است و... هيچ فقيري از ثروتمند خوشش نمي‌آيد. از اين منظر هم جنگ فقر و غنا وجود دارد. كساني كه با علوم عقلي مخالفت مي‌كنند چون در اين حوزه فقير هستند اين جنگ را به پا مي‌كنند، نه جاهل با عالم سازش مي‌كند نه فقير با غني، و اين طبيعي است، با امام راحل (ره) هم اين برخورد‌ها زياد مي‌شد. به ايشان مي‌گفتند چرا فلسفه تدريس مي‌كني!